Μόλις κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο «Ἀνάλεκτο», το νέο βιβλίο του Χάρη Σολακίδη, Ίχνη Ενσυναίσθησης. Πρόκειται για το τέταρτο βιβλίο της σειράς «ΜΙΚΡΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΟΙΗΣΗΣ», των εκδόσεων Ἀνάλεκτο που αναδεικνύει το έργο σημαντικών ποιητών του τόπου μας. Το βιβλίο περιλαμβάνει ποιήματα από το 1980 έως σήμερα.

Όπως γράφει ο συγγραφέας Θωμάς Κοροβίνης που προλογίζει το βιβλίο: «Η ποίηση του Χάρη Σολακίδη διαθέτει πολλά χαρίσματα: έντονο προσωπικό και διακριτό ύφος, παραστατική εικονοποιία, ευρηματικότητα ιδεών, σκληρές και αληθινές νοηματικές συλλήψεις, ευθύβολη γλώσσα που ‘σφάζει’, επαναστατική πνοή όχι προσχηματική ή επιδεικτική αλλά γνήσια, πειστική, επιβλητική. (...) Μια ποίηση σπαρταριστή και γενναία που εμπεριέχει το σπέρμα της αισιοδοξίας και της εξέγερσης μέσα στο παροντικό τοπίο της καθολικής έκπτωσης των αξιών και της απόγνωσης».

Ο Χάρης (Χαράλαμπος) Σολακίδης γεννήθηκε το 1956 στη Θεσσαλονίκη από πατέρα πρόσφυγα εκ Δορυλαίου και μητέρα Μακεδονίτισσα εξ Αμυνταίου. Συμμετείχε σε μεταδικτατορικές μαθητικές εκδηλώσεις όπως και στον αντιμοναρχικό αγώνα για την αβασίλευτη δημοκρατία. Υπήρξε μέλος της Λέσχης Γραμμάτων και Τεχνών Βορείου Ελλάδος. Μετά τη στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος αξιωματικός, ασχολήθηκε με τη φωτογραφία κι εργάσθηκε ως τεχνικός στην εταιρεία «FUJI», ως φωτογράφος και ρεπόρτερ στην εφημερίδα «ΕΓΝΑΤΙΑ», συνεργάσθηκε με τους Δημήτρη Μεσσίνη, Βασίλη Μποζίκη και Γιάννη Κυριακίδη για όλα τα περιοδικά κι εφημερίδες της δεκαετίας του ’80. Το 1983 εξέδωσε την ποιητική συλλογή …Στο Μισόφως του Δωματίου..., με Α/Μ φωτογραφίες. Ως πρώτος φωτογράφος του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης (Κ.Ι.Θ.) συνέβαλε στην περισυλλογή και αρχειοθέτηση όλου του αρχειακού υλικού του, καθώς και στην επίτευξη δύο τεραστίων για την εποχή εκείνη εκθέσεων, σε περίπτερα της Διεθνούς Εκθεσης: «Έκθεση Ιστορικών Ντοκουμέντων της Θεσσαλονίκης» και «Ελευθέριος Βενιζέλος», επ’ ευκαιρία των εορτασμών για τα 2.300 χρόνια της πόλης. Εργάστηκε στα Ν.Ε.Λ.Ε. ως υπεύθυνος κέντρου Δενδροποτάμου για την επιμόρφωση των Τσιγγάνων και στα Ι.Ε.Κ. Νεάπολης στο τμήμα φωτογραφίας. Διατήρησε επί μακρόν το φωτογραφικό «Studio άλω» στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, επαναφέροντας την ασπρόμαυρη στούντιο φωτογραφία γάμου στην επικαιρότητα. Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική. Επισκέφθηκε ως ταξιδιώτης πέραν της Ευρώπης, την Ινδία, το Νεπάλ, το Περού, το Εκουαδόρ, τη Βολιβία, την Κολομβία, το Μεξικό, τη Γουατεμάλα, ως εργαζόμενος τη Γκάνα και το Ισραήλ και ως γαμπρός την Τουρκία. Εργάζεται πάνω από 25 έτη ως επιθεωρητής ποιοτικού ελέγχου σε βιομηχανικές κατασκευές και έχει έναν γιο από τον πρώτο του γάμο. Σήμερα είναι παντρεμένος με την Elif Dumanoglu - Solakidis από τη Σμύρνη. Άρθρα και φωτογραφίες του έχουν δημοσιευθεί στον τύπο, ενώ ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά.

Φωτεινό μονοπάτι

Στους πρόποδες νεκρού βουνού

κάκτοι-τουπαμάρος το δείλι περιμένουν

με πέδιλα-τροχάδια στα χελωνίσια πόδια τους

από άχρηστα ελαστικά τροχών φτιαγμένα

ορμητικά να ξεχυθούνε

απ’ του λυκόφωτος

τους πύρινους χρωματισμούς

κι από στεγνών χειμάρρων ατραπούς

στο πολιορκημένο Αγιακούτσο να βρεθούνε.

Εκεί ψυχές αθάνατες Ίνκα, Ουάρι, Νάσκα, Τσαβίν,

Μοχίκα, Τσαν Τσαν, Τσιμού, Ούρος, Αϋμάρα

και άλλων αδερφών τους

φυλακισμένες αιώνια

πλάι σε τέλεια δομημένους

γιγάντιους γρανιτόλιθους

με εξαίσια γερακόμορφα Ίντι γλυπτά φρουρούς

ή πέτρινα ανθρωπόμορφα κεφάλια ιαγουάρων

χαμένα στη λάσπη και σε ζούγκλες

με ιώβεια υπομονή

λύτρωση καρτερούνε.

Στου λυκαυγούς

τα ρόδινα τα χρώματα

ροδοστεφείς θα κουβαλούν

μούμιες προγόνων βασιλιάδων

από θαμμένες νεκροπόλεις ξεθαμμένες

και πύργο πύργο

κορφή κορφή

σα κολιμπρί απ’ ανθό σ’ ανθό

στα μονοπάτια για το Μάτσου Πίτσου

αγγίζοντας γένια θεών

ωσάν ημίθεοι φλεγόμενοι

με ακτίνες του υπέρθεου άστρου

θ’ αναστήσουν.