ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΗ

Η γονιδιακή θεραπεία για ασθενείς με εξαρτώμενη από μεταγγίσεις μεσογειακή αναιμία αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εξελίξεις της αιματολογίας τα τελευταία χρόνια και εφαρμόζεται πλέον και στην Ελλάδα αποκλειστικά στο Νοσοκομείο Παπανικολάου Θεσσαλονίκης όπου έχει ήδη αναφερθεί η ίαση δύο ασθενών.

Η θεραπεία βασίζεται στη διόρθωση του γενετικού ελαττώματος στα αιμοποιητικά κύτταρα του ίδιου του ασθενούς.

Μετά την θεραπεία ο οργανισμός αρχίζει να παράγει φυσιολογική αιμοσφαιρίνη, μειώνοντας ή και εξαλείφοντας την ανάγκη για μεταγγίσεις.

Η διαδικασία είναι εξατομικευμένη και πραγματοποιείται μία φορά στη ζωή του ασθενούς. Για πολλούς, η θεραπεία αυτή σηματοδοτεί ένα πραγματικό «ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ», καθώς ανοίγει τον δρόμο για ανεξαρτησία από τις συχνές μεταγγίσεις αίματος και τις επιπλοκές τους.

Η εκδήλωση είναι ανοικτή στο κοινό της Ημαθίας.

Σας περιμένουμε!

Η μαγεία  βρίσκεται παντού  στη φύση σε  κάθε  μας  διαδρομή…. σε  κάθε  μας βήμα. Το βουνό  ξυπνά  μέσα  μας  ένα  ακατέργαστο  πρωτόγονο  πάθος. Πάθος  για ζωή, για δράση, για περιπέτεια. Είναι  ψέμα  πως  στο βουνό αισθάνεσαι  μικρός. Μικρός  αισθάνεσαι  στην πόλη, χαμένος  ανάμεσα  σε  χιλιάδες  ανόητα μικροπροβλήματα.

Έπτά η ώρα πρωινό Κυριακής – ακόμη νύχτα - όταν φύγαμε από την πόλη της Βέροιας 5 φίλοι ορειβάτες , με προορισμό τη μονή Αγίου Προδρόμου.

Περάσαμε την γέφυρα και την λίμνη του Αλιάκμονα. Ο Αλιάκμονας ποτάμι πανάρχαιο, μυθικό, που σύμφωνα με την μυθολογία  σχηματίσθηκε την περίοδο των γεωλογικών  ανακατατάξεων.

Την εποχή που στη Θεσσαλία βασιλιάς ήταν ο Δευκαλίων ( γιος του Προμηθέα ) ο Δίας αποφάσισε να καταστρέψει όλο το χάλκινο γένος των ανθρώπων από τους διεφθαρμένους. Από τον κατακλυσμό επέζησαν μόνο ο Δευκαλίων και η σύζυγος του Πύρρα .

Ο Αλιάκμονας αρχίζει το μακρύ ταξίδι του ( 297 χλμ. ) από την οροσειρά του Γράμμου. Οι Τούρκοι τον έλεγαν Ιντζί  - καρά ( ψηλός και μαύρος ) και οι Σλάβοι Μπίστριτσα – γοργοπόταμος.

Ο ασφαλτόδρομος στριφογυρίζει δίπλα από το φράγμα του ποταμού και τα βαθιά φαράγγια. Τώρα ανηφορίζουμε στις βελανιδοσκέπαστες  πλαγιές, φθάσαμε στη Μονή Προδρόμου.

Η μονή χτίσθηκε το 1326 στη θέση  όπου βρισκόταν ένα παλιότερο, εξαφανισμένο σήμερα  μοναστήρι του 9ου αιώνα, η μονή Λαζάρου.

Με  τα χρόνια η μονή  εξελίχθηκε  σε ένα από τα σημαντικότερα μοναστικά  κέντρα της  Μακεδονίας.

Στη μονή  μόνασαν κατά καιρούς σπουδαίες  προσωπικότητες του ορθόδοξου μοναχισμού  όπως ο κορυφαίος λόγιος, Θεολόγος και υπέρμαχος του κινήματος των Ησυχαστών  Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.

Ο πολιούχος της Βέροιας  Άγιος Αντώνιος ο Νέος, ασκήτεψε  κοντά στη μονή σε μια σκήτη  και  ο Άγιος Διονύσιος του εν Ολύμπου το 1523 ο οποίος αναδιοργάνωσε τη μονή.

Σήμερα ζουν λίγοι μοναχοί, οι οποίοι διατηρούν τον ιστορικό χώρο  απλά πανέμορφο με  πεντακάθαρες  αυλές γεμάτες με λουλούδια και βασιλικούς.

Αφήσαμε τη μονή Προδρόμου στα δεξιά μας και πήραμε τον δασικό δρόμο ανηφορικός, φθάσαμε λίγο πιο πάνω σε ένα ξέφωτο που είναι χώρος αναψυχής το καλοκαίρι.

Το περιβάλλον πράσινο και φιλόξενο. Ανεβαίνουμε, μόλις  περάσαμε το ρέμα  - χωρίς απώλειες - και ανηφορίζουμε σε μονοπάτι βροχερό και καταπράσινο.

Ένας  βουνίσιος  αέρας μας καλωσορίζει.  Βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της διαδρομής.

Τώρα  μονοπάτι χαμένο σε πυκνό  δάσος από γαύρους και άλλα θαμνώδη.

 Μπήκαμε στο δάσος  ορειβατούμε για τριάντα λεπτά της ώρας μέσα από ένα πανέμορφο  τοπίο, εμείς   φίλοι ορειβάτες  και εραστές της περιπέτειας, λάτρεις του βουνού και της φύσης.

Το περίγραμμα των καταπράσινων λόφων και βουνοπλαγιών διαγράφεται τριγύρω καθώς  η  μέρα  προχωρά και ένα γλυκό φως  αναδύεται από την πλευρά της ανατολής.

Ακολουθώ τα βήματα των προπορευόμενων….. Η σιλουέτα τους διαγράφεται μυστηριακή, απόμακρη,  φορτωμένοι με τα σακίδια τους. 

Μου χαμογελούν.

Το χαμόγελο τους είναι πραγματικά ζεστό, άμεσο. Κουράστηκα να βλέπω πια αυτό το υποκριτικό χαμόγελο της καθημερινής συναλλαγής.

Γυρεύουμε την περιπέτεια. Προσπαθούμε να αποδράσουμε από τον καναπέ και τις καφετέριες. Θέλουμε  να ζήσουμε  και κάθε φορά  κάτι  το διαφορετικό.

Τριγύρω η περιοχή ένα απέραντο καταπράσινο λιβάδι από λόφους και υψώματα.

Αφήσαμε πίσω μας το δάσος, βγήκαμε σε ξέφωτο, αναμφίβολα το γραφικότερο κομμάτι της διαδρομής.

Από εδώ αντικρίζουμε τα βαθυπράσινα βάθη των φαραγγιών και τα νερά του φράγματος του ποταμού Αλιάκμονα. Ο δασικός δρόμος μακρύς και στο έλεος του ρομαντικού ήλιου, τριγύρω χωράφια χέρσα, περάσαμε και δεύτερο ρέμα χαμένο στην κυριολεξία  σε δάσος με πανύψηλα δένδρα.

Το δάσος ιδιαίτερα εντυπωσιακό μας υποδέχεται στην απόλυτη σιωπή του.

Αρχέγονο, απείραχτο, ονειρικό, άλλοτε απόμακρο άλλοτε νοσταλγικό μας καλωσορίζει.

Βρισκόμαστε στα Πιέρια όρη. Τα μυθικά Πιέρια απλώνονται βορειοδυτικά του Ολύμπου. Εδώ κατοικούσαν οι πιερίδες νύμφες. Θυγατέρες του Πιέρου και της Ευίππης.

Πλούσια η χλωρίδα στην περιοχή με τα πανέμορφα δάση της και τα σπάνια αγριολούλουδα της. Ζαρκάδια, αλεπούδες, αγριογούρουνα, κουνάβια, λαγοί, σκίουροι, μικρά πουλιά πέρδικες  και ορτύκια.

Συνεχίζουμε,  τώρα ο δασικός  δρόμος , τώρα μονοπάτι ανηφορικό με τις πέτρες  να δυσκολεύουν  την πορεία μας,  περάσαμε και το τελευταίο δύσκολο σημείο του ρέματος, στα δεξιά  μας πυκνό δάσος πεύκων…….. φάνηκαν τα πρώτα σπίτια του χωριού.

Ανηφορίζουμε με μόνη συνοδεία τους ήχους του βουνού. Μια αίσθηση ειρήνης πλανάται γύρω μας. Τα δένδρα ξεπροβάλλουν σαν ξωτικά παραμυθιού. Νοιώθουμε δέος  και θαυμασμό για όλη αυτή την ομορφιά. Απολαμβάνουμε την ερημιά και την ησυχία του δάσους. Τριγύρω εικόνες ποτισμένες με μια γεύση ρομαντισμού και αθωότητας. Φθάσαμε στο Πολυδένδρι.

Το χωριό μας υποδέχεται σε υψόμετρο 700 μέτρων ήσυχο και λαμπερό σε  ένα πανέμορφο τοπίο, με πεντακάθαρο βουνίσιο αέρα και κρυστάλλινα νερά .

Το Πολυδένδρι μέχρι το 1926 ονομαζόταν ΄΄ Κόκοβα΄΄ . Οι πρώτοι κάτοικοι και ιδρυτές του χωριού  ήταν γηγενείς καθαρόαιμοι Έλληνες Μακεδόνες. Πολύ φιλόξενοι και πατριώτες. Υπήρξε κέντρο των Πιερίων από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας μέχρι και τις αρχές του 1960.

 Η Κόκοβα  γίνεται γνωστή από τα κιτάπια του ιεροδικείου της Βέροιας λόγω των καπεταναίων που δρούσαν στην περιοχή την περίοδο της Τουρκοκρατίας, με γνωστότερο τον καπετάν Συρόπουλο.

Ακόμα και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός λένε, σημάδεψε το σημείο του σταυρού που σώζεται  μέχρι και σήμερα στη γέρικη βελανιδιά μπροστά  στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Ο ναός είναι αφιερωμένος στον Μέγα Άγιο Αθανάσιο – πατριάρχης Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου – για 46 ολόκληρα χρόνια. Γεννήθηκε το 297 μ. Χ. και πέθανε το 373μ. Χ. στην Αίγυπτο. Η μνήμη του τιμάται κάθε χρόνο στις 18 Ιανουαρίου.

Συνεχίζουμε για την κορυφή Γκόλνα και το ξύλινο πυροφυλάκιο.

Αφήνουμε το χωριό η φωνή του παπά στην λειτουργία της ημέρας αντηχεί  ακόμη και πήραμε την ανηφόρα. Βγήκαμε σε ξέφωτο, τώρα ορειβατούμε σε δασικό δρόμο. Με μόνη συντροφιά τον θόρυβο των ξαφνιασμένων πουλιών και το ρέμα στα δεξιά μας συνεχίζουμε την ανάβαση.

Μπήκαμε σε πυκνό πανέμορφο δάσος με πανύψηλες οξιές από εδώ και τώρα πλέον αρχίζει το ταξίδι στο όνειρο.

Ορειβατούμε σε ανηφορικό μονοπάτι χαμένο κάτω από λυγερόκορμες οξιές τυλιγμένες στην μελαγχολία του Φθινοπώρου. Η φύση τριγύρω πλημμυρισμένη από Φθινοπωρινές μυρωδιές, τα βήματα μας βουλιάζουν σε βαθύ στρώμα πεσμένων φύλλων. Βουλιάζουν και ανασύρονται ξανά και πάλι πιο πέρα σε απόσταση ενός βήματος.

Χάνομαι για λίγο στα ονειροπολήματα μου.

Μια αίσθηση ειρήνης πλανάται γύρω μας, τα δένδρα ξεπροβάλλουν τεράστια και μας τυλίγουν.

Απολαμβάνουμε την ερημιά και την ησυχία του δάσους, Νοιώθεις δέος και θαυμασμό για όλη αυτή την ομορφιά. Όλα γύρω μας σιωπηλά δέχονται το πεπρωμένο τους, παιδιά της ίδιας μάνας γης μόνοι εμείς, τα ζώα , τα πουλιά, τα δένδρα……να είμαστε αθόρυβοι και προσεκτικοί σήμερα.

Μετά από μια ήπια ανάβαση ανάμεσα σε πυκνά δάση οξιάς φθάσαμε σε ξέφωτο στη θέση Γκόλνα ( που σημαίνει ύψωμα βουνού) σε υψόμετρο 1215 μέτρων.

Επιστροφή …

Ήταν μια θαυμάσια πορεία , αρκετών ωρών.

Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, άλλη μια μέρα ορειβασίας  κοντά στη φύση  τελείωσε με επιτυχία.

Συγχαρητήρια σε όλους Εμάς! 

Για τους ορειβάτες Βέροιας

Τσιαμούρας Νικόλαος

Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή παρουσίασε, σε μια λαμπρή εκδήλωση στο Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας, τις Τελετές της Ολυμπιακής Φλόγας και της Λαμπαδηδρομίας επί ελληνικού εδάφους για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες Milano Cortina 2026.

Το Ολυμπιακό Μουσείο, το μοναδικό της πρωτεύουσας, φιλοξένησε πλήθος επισήμων, εκπροσώπων θεσμών και ανθρώπων του αθλητισμού και του πολιτισμού, σε μια εκδήλωση που σηματοδότησε την έναρξη της αντίστροφης μέτρησης για τη μεγάλη γιορτή του χειμερινού Ολυμπισμού.

Στην παρουσίαση παραβρέθηκε η Αντιδήμαρχος Παιδείας, Νεολαίας και Αθλητισμού του Δήμου Ηρωικής Πόλεως Νάουσας, κα Χριστίνα Ράλλη, εκπροσωπώντας τον Δήμο Νάουσας, μία από τις πόλεις που θα έχουν την τιμή να υποδεχθούν την Ολυμπιακή Φλόγα στις 30 Νοεμβρίου 2025.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, η Ολυμπιακή Φλόγα θα γεννηθεί στις 26 Νοεμβρίου 2025 στην Αρχαία Ολυμπία, με το ιερό τελετουργικό μπροστά στον Ναό της Ήρας. Θα ακολουθήσει Λαμπαδηδρομία διάρκειας 9 ημερών, η οποία θα διανύσει 2.200 χιλιόμετρα, περνώντας από 23 νομούς και 7 περιφέρειες, με 36 τελετές υποδοχής σε όλη τη χώρα, πριν παραδοθεί στις 4 Δεκεμβρίου, στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στην αντιπροσωπεία της Οργανωτικής Επιτροπής των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων Milano Cortina 2026.

Την εκδήλωση παρουσίασε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας της ΕΟΕ, Θωμάς Τόκας, ο οποίος αποκάλυψε τους βασικούς συντελεστές των τελετών:

· Πρωθιέρεια: Μαίρη Μηνά, ηθοποιός

· Χορογράφος: Άρτεμις Ιγνατίου

· Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

· Παρουσίαση τελετών: Δώρα Αναγνωστοπούλου (δημοσιογράφος MEGA)

· Σχεδιασμός και συντονισμός: Δρ. Μάκης Ασημακόπουλος

Πρώτος Λαμπαδηδρόμος θα είναι ο αθλητής του αλπικού σκι Αλέξανδρος Γκιννής, εκπρόσωπος της νέας γενιάς των Ελλήνων αθλητών, ενώ τελευταία Λαμπαδηδρόμος στο Παναθηναϊκό Στάδιο θα είναι η αθλήτρια της Εθνικής Ομάδας Πόλο Γυναικών, Έλενα Ξενάκη, σε αναγνώριση της πρόσφατης κατάκτησης του χρυσού μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου.

Από την τελετή αφής στην Αρχαία Ολυμπία μέχρι το πέρασμα της Φλόγας από κάθε ελληνική πόλη και χωριό, χιλιάδες άνθρωποι θα γίνουν κοινωνοί ενός μοναδικού συμβολισμού: θα δουν, θα αγγίξουν και θα νιώσουν το φως του Ολυμπισμού.
Γιατί η Φλόγα δεν είναι απλώς ένα αθλητικό σύμβολο – είναι ένα μήνυμα ζωής, που υπενθυμίζει ότι ο αγώνας για αριστεία, σεβασμό και φιλία δεν τελειώνει ποτέ.

Δήλωση της Αντιδημάρχου Παιδείας, Νεολαίας και Αθλητισμού  Χριστίνας Ράλλη:

«Η παρουσία της Ολυμπιακής Φλόγας στη Νάουσα αποτελεί μια ξεχωριστή τιμή για την πόλη μας και έναν συμβολισμό που αγγίζει βαθιά την ψυχή κάθε πολίτη.

Ο Ολυμπισμός δεν είναι απλώς μια αθλητική ιδέα, αλλά μια πανανθρώπινη αξία που ενώνει, εμπνέει και παιδαγωγεί. Η Λαμπαδηδρομία μεταφέρει το φως του πολιτισμού, της ειρήνης και της ελπίδας – αξίες που η Νάουσα διαχρονικά υπηρετεί και προάγει μέσα από την ιστορία, την παιδεία και τον αθλητισμό της.

Ως Δήμος Ηρωικής Πόλεως Νάουσας, προετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε με συγκίνηση και υπερηφάνεια τη Φλόγα του Ολυμπισμού, προσκαλώντας μικρούς και μεγάλους να γίνουν μέρος αυτής της ιστορικής στιγμής».

Συμπληρώθηκαν τρία χρόνια που το εκπαιδευτικό βιντεοπαιχνίδι Μνήμη Πόντου–Pontus memory– άρχισε να εμφανίζεται στις οθόνες των υπολογιστών μας. Ήδη ξεπέρασε τις 2.100.000 επισκέψεις και έχει πλέον πολλούς φανατικούς θαυμαστές και καθημερινούς παίκτες σε όλο τον κόσμο.

Αποτελεί ένα παιχνίδι δράσης το οποίο δίνει τη δυνατότητα να εξερευνούμε τη γεωγραφική περιοχή του Ελληνικού Πόντου και να εμπλουτίζουμε τις γνώσεις μας για τις  άγνωστες σελίδες των ποντίων προγόνων μας.

Η ποντιακή ιστορία, πολιτισμός και παράδοση αναδεικνύεται παίζοντας το παιχνίδι ΄΄Μνήμη Πόντου΄΄ συνδέοντας την μνήμη των προγόνων μας με το παρόν και κυρίως με το μέλλον. Ένα ταξίδι επιστροφής στις ρίζες μας χρησιμοποιώντας την πιο σύγχρονη τεχνολογία. 

Ο παίκτης επισκέπτεται από τον ηλεκτρονικό του υπολογιστή, διάφορες πόλεις του Πόντου και καλείται να συλλέξει αντικείμενα (ιστορικές πληροφορίες) συγκεντρώνοντας πόντους. Όταν συγκεντρώσει όλα τα αντικείμενα αυτόματα  μπαίνει  στους νικητές που διεκδικούν μέσω κλήρωσης πλούσια δώρα που γίνεται κάθε χρόνο στις θερινές εκδηλώσεις του συλλόγου(αρχές Ιουλίου).

Η όλη δράση είναι επιχορηγούμενη από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και  οι λεπτομέρειες του πρωτοποριακού  παιχνιδιού  είναι στη διάθεση σας στη δνση: https://game.elverias.gr.

Επίσης η σελίδα του παιχνιδιού στο facebook:  https://facebook.com/pontusmemory και το προφίλ του παιχνιδιού  στο instagram :  https://www.instagram.com/pontusmemory/   σας περιμένουν.

Για το Δ.Σ.

        Ο Πρόεδρος                                    Η Γ. Γραμματέας

          Toμπουλίδης Νικόλαος                       Τογκουσίδου Ευαγγελία

Πραγματοποιήθηκε  το απόγευμα του  Σαββάτου 18-10-2025  ο καθιερωμένος 13ος ΝΥΧΤΕΡΙΝΌΣ ΗΜΙΜΑΡΑΘΏΝΙΟΣ της Θεσ/νικης.

Στην απόσταση των 5.000 μέτρων έλαβαν μέρος και τρείς αθλητές του ''ΟΚΑ ΒΙΚΕΛΑ '' Βέροιας που παρά την νεαρή τους  ηλικία κατάφεραν να διακριθούν πετυχαίνοντας ατομικές επιδόσεις.

Στα 5000 μ. γυναικών η Ευγενία Πατσαλά τερμάτισε στην 4η θέση με χρόνο  18΄20''0. Η αθλήτρια στην ηλικιακή της κατηγορία [15-18 ετών]  κατατάχθηκε 2η.

Στα 5000 μ. ανδρών  ο Χάρης Μπαρτζώκας τερμάτισε 12ος με χρόνο 17'28''0. Ο αθλητής στην ηλικιακή του κατηγορία [15-18 ετών] κατατάχθηκε 4ος. Στο ίδιο αγώνισμα ο Μανώλης Σαρακατσιάνος τερμάτισε 16ος με χρόνο17'42''0. Ο αθλητής στην ηλικιακή του κατηγορία [15-18 ετών] κατατάχθηκε 6ος.