Έλεγχοι για την τήρηση των υποχρεώσεων των ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς πραγματοποιήθηκαν για πρώτη φορά, την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2025 στη Νάουσα.
Οι έλεγχοι διεξήχθησαν από την Δημοτική Αστυνομία Νάουσας, σύμφωνα με τον Νόμο 4830/2021, ενώ σημειώνεται πως υπήρξε αγαστή συνεργασία των ιδιοκτητών με την Δημοτική Αστυνομία και δεν διαπιστώθηκε καμία παράβαση.
Επισημαίνεται επίσης πως οι δειγματοληπτικοί έλεγχοι θα συνεχιστούν από τον Δήμο Νάουσας και γι αυτό τον λόγο, παρακαλούνται οι παρακαλούμε τους ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς να συνεργάζονται με την υπηρεσία της Δημοτικής Αστυνομίας και την τήρηση της νομοθεσίας σύμφωνα με το Άρθρο 9 του Ν.4830/2021.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας ευχαριστεί θερμά τα Φροντιστήρια Ξένων Γλωσσών «ΛΕΞΙΣ» και τις εκδόσεις «SUPER COURSE» για τη συνεχή στήριξη του συλλόγου μας. Ιδιαίτερα τον κ. Γεράσιμο Καλλιγά ευχαριστούμε και δημόσια για την ευγενική και γενναιόδωρη συνεχή οικονομική και ηθική στήριξη των προσπαθειών μας.
Σας ευχόμαστε κ. Καλλιγά ολόψυχα κάθε επιτυχία στην προσωπική σας ζωή και μια ανοδική, δημιουργική και πετυχημένη πορεία στην επαγγελματική σας δραστηριότητα
Με τιμή
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Η Γ. Γραμματέας
Τουμπουλίδης Νικόλαος Τογκουσίδου Ευαγγελία
Μαθητική συναυλία από τις τάξεις βιολιού και πιάνου του Δημοτικού Ωδείου της ΚΕΠΑ Δήμου Βέροιας, θα δοθεί την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2025, στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, στις 6.30 μ.μ.
Οι μαθητές ανεβαίνουν για πρώτη φορά στη σκηνή και βαδίζουν βήμα- βήμα, στα μουσικά τους μονοπάτια, ξετυλίγοντας το μαγικό νήμα της γνωριμίας τους με τον κόσμο της μουσικής.
Υπεύθυνοι καθηγητές: Νάντια Μοχάμετ, Θανάσης Γοβατζιδάκης
Είσοδος ελεύθερη.
Το μεσημέρι της Κυριακής, 26ης Ιανουαρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων επισκέφθηκε το Γηροκομείο Βεροίας και ευλόγησε τη βασιλόπιτα με την ευκαιρία του νέου έτους, με την παρουσία των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών.
Στο τέλος ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων απηύθυνε ευχές για το νέο έτος και συνεχάρη τα διοικητικά συμβούλια του Αδελφάτου Γηροκομείου Βεροίας και της Μ.Φ.Η. «Σωσσίδειο Γηροκομείο Βεροίας», τους εργαζομένους και όσους διακονούν και προσφέρουν στο ιερό καθίδρυμα.
Παράλληλα ο Σεβασμιώτατος παρέδωσε οικονομική ενίσχυση για τις ανάγκες του Γηροκομείου.
Η Εταιρεία Μελετών Ιστορίας και Πολιτισμού Ν. Ημαθίας (Ε.Μ.Ι.Π.Η.) και η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας (ΔΚΒΒ), διοργανώνουν το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2025 και ώρα 11.30, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δ.Κ. Βιβλιοθήκης Βέροιας, εκδήλωση προς τιμήν του Δημήτρη Ιορδ. Καρασάββα, ο οποίος έφυγε από την ζωή την 1η Φεβρουαρίου 2022.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, με τίτλο «Δημήτρης Καρασάββας – InMemoriam: Προς Βερροιείς», θα παρουσιαστεί το 47ο τεύχος του περιοδικού «Χρονικά Ιστορίας και Πολιτισμού Ν. Ημαθίας» της Ε.Μ.Ι.Π.Η., το οποίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του.
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης:
11.30 Έναρξη εκδήλωσης – Χαιρετισμοί Προέδρου της Ε.Μ.Ι.Π.Η. Νίκου Βουδούρη και αν. Διευθυντή της ΔΚΒΒ Αντώνη Γκαλίτσιου
11.40 Χαρούλα Ουσουλτζόγλου, πρ. Δήμαρχος Βέροιας – Δημοσιογράφος: Για τον Δημοσιογράφο και Εκδότη Δημήτρη Καρασάββα
11.50 Δημήτρης Παπαστεργίου, Ποιητής – Πρόεδρος «Ποιητικού Πυρήνα»: Για τον Ποιητή Δημήτρη Καρασάββα
12.00 Γιώργος Γώτης, Συγγραφέας – Ποιητής: «Η ευεργετική σιωπή»
12.10 Δημήτρης Πυρινός, Γραμματέας Δ.Σ. ΕΜΙΠΗ – Διευθυντής 6ου Δ.Σ. Βέροιας: Για τον «Βικελιστή» Δημήτρη Καρασάββα
12.20 Ολυμπία Μπέτσα, μέλος Δ.Σ. ΕΜΙΠΗ – Φιλόλογος στην Μεγάλη του Γένους Σχολή: Παρουσίαση 47ου τόμου «Χρονικών» αφιερωμένου στη μνήμη του.
12.30 InMemoriam– Προς Βερροιείς: Ανοιχτό Βήμα στο κοινό της εκδήλωσης για τον Δημήτρη Καρασάββα.
Την εκδήλωση θα συντονίσει η Σοφία Γκαγκούση, Δημοσιογράφος - υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων της Ε.Μ.Ι.Π.Η.
(Η εκδήλωση θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω του ΔΙΑΥΛΟΣ)
Η γνωστή σε όλους μας Ε.Μ.Α.Κ (Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών) η οποία εκπαιδεύεται και στο αντικείμενος της χιονοδρομίας και συγκεκριμένα του Αλπικού Σκι, βρέθηκε στο Χιονοδρομικό Κέντρο των 3-5 Πηγαδιών.
Παρών και ο Αντιδήμαρχος θέματα Καθαριότητας, Περιβάλλοντος & Δημοτικής Αστυνομίας κ. Γρηγόρης Σαμαράς ο οποίος είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί και για θέματα Πολιτικής Προστασίας που αφορούν τον Δήμο Νάουσας.
Από τη πλευρά τους τα στελέχη της ΕΜΑΚ ευχαρίστησαν τον Δήμο Νάουσας, το χιονοδρομικό κέντρο και τον ΕΟΣ Νάουσας για όλες αυτές τις μέρες φιλοξενίας.
Η θηλιά
Θα πάω μια βόλτα μετά
να περπατήσω κοντά στα σύννεφα
και να ξαπλώσω τα όνειρά μου
στις σκόνες του δρόμου
Θα πάω μια βόλτα μετά
ίσως και σε συναντήσω
Θα φορέσω το καπέλο που βρήκα στη ντουλάπα
κάτω από τα αναφιλητά μου
Θα φορέσω τις απουσίες σου
δίχως τα μαύρα γυαλιά τα δάκρυα να κρύβουν
Ρούχα περιπάτου θα φορέσω
Κι ένα μαντήλι στο λαιμό να μου θυμίζει τη θηλιά
***
Κόμβοι
Παλιό τραύμα με θυμήθηκε και πόνεσε
Καταρράχτης όπως καίγεται δεν σβήνει με νερά
Ανοίγει πλάνες κλειδώνει εξόδους
Η πληγή
***
Απόσπασμα
Και φεύγει έτσι η ζωή
Τι κι αν βρισκόμαστε τι κι αν χανόμαστε
Στυλωμένοι είμαστε στα καθημερινά
Και καθώς τίποτα δεν μπορεί να μας αποσπάσει
Αφουγκραζόμαστε τη ζωή στο τελευταίο διάλειμμα
Όταν είναι πλέον αργά
***
9 Χάικου
Στα φυλλώματα
Τα πάθη μας κρυμμένα
Βραχνά τζιτζίκια
…
Δάκρυα τρέχουν
Μα σαν ανηφορίζουν
Μου βγάζουν γλώσσα
…
Η ανατολή
Δυο ζωές μου χρωστάει
Και μια κλεμμένη
…
Τα χρεωμένα
Έστειλα στους ουρανούς
Τα πιο γαλάζια
…
Έρχεσαι εσύ
Να μου μιλήσεις ξανά
Πως να πεθάνω
…
Τα κομμάτια μου
Στον σπασμένο καθρέφτη
Άνοιξαν πλώρη
…
Ξεφτιλισμένοι
Αδιάβαστα γράμματα
Χειροκροτείτε
…
Τρία πουλάκια
Στης Νάουσας το κάστρο
Θρηνούν αιώνες
…
Κι ας ναυαγήσω
Στα πλάνα όνειρά μου
Μπας και σωθούμε
Αθηνά Ξανθίδου, ‘’Χρωστήρες’’, Ανάλεκτο 2024, ποιήματα, το τρίτο βιβλίο της από το 2004. Τι μας λέει μια άλλη ποιήτρια, η Βαρβάρα Χριστιά – που να την ξέρετε – παρουσιάζοντας τα ποιήματα ενός άλλου ποιητή, της συλλογής POST, του Βασίλη Σπ. Μπότσια – πως να τον ξέρετε – λέει: Έτσι είναι η ποίηση! Όσο τη χρειάζεται ο ποιητής, άλλο τόσο τη χρειάζεται και ο αναγνώστης… Γιατί η ποίηση σε προστατεύει, σε γεμίζει, σε γεμίζει αγάπη και στοργή, αλλά ταυτόχρονα σου ρίχνει και το μίτο να βρεις την άκρη του, γιατί η ζωή είναι εκεί έξω και πρέπει να την ζήσεις και να την τιμήσεις με το πέρασμά σου απ’ αυτήν… Και λέει ένας άλλος ποιητής: Η ποίηση πάντα να κερνά ένα χαστούκι / Και να σε αφήνει να κερνάς δύο (η.τ).
Η Αθηνά Ξανθίδου, η ποιήτρια, στους ‘’Χρωστήρες ‘’ της, κουβαλά σαν κόρη, σαν μητέρα, δεν της πάει καθόλου ο ρόλος ‘’μάνα’’, φορτωμένη την αγάπη μίας κοινωνίας που της ξεφεύγει από τα χέρια, την καρδιά, τα βήματα, τις οράσεις της. Ανιχνεύει Αμαζόνα τη ζωή εκεί όπου αρχίζει και την ξεσκονά εκεί όπου τελειώνει. Κλειδώνεται ξεκλειδώνεται δίχως πόρτα να υπάρχει, ταυτοχρόνως χαιρετά κι αποχαιρετά την ψυχή της, στωικά, μαρτυρικά, αχνά, σύγχρονα, όσες αποτυχίες τόσες επιτυχίες, λογχίζοντας το νου και τα μέλη της, τα μπορετά και τα ανήμπορα, με όση δικαιοσύνη απομένει σε τούτο το ταλαίπωρο χώμα.
Νέος όταν ήμουν, πάντα πίστευα στα απαισιόδοξα, γιατί εκεί κρυβόταν η αλήθεια, χαμογελώντας αισιόδοξα ανθισμένη, καρπισμένα, η πιο πραγματική συγκομιδή στο φως να ωριμάζει. Λήγουσες, παραλήγουσες, προπαραλήγουσες, οι λέξεις εξυπηρετούν ενικούς και πληθυντικούς παραγγέλνοντας γκρεμούς, θανάτους, λέρες, πίκρες, καταραμένα ποιήματα. Ρέει λόγος στους ‘’ Χρωστήρες ‘’ γραφή σοφίας δουλεμένης, εμπνευσμένα, αταλάντευτα θεμελιώνοντας δραπετεύσεις, να μουγκανίζει ο χρόνος, να μην ξέρει να μετρά και η πικρά αγάπη πιο πικρά να αγαπά. Τα υποκείμενα αναπνέουν αντικείμενα, οι αιωρήσεις πνέουν δυνάμεις ορατές, ίδιες ζωές έχοντας μονοκατοικίες και ουρανοξύστες, βρεγμένα σεντόνια στεγνώνοντας, χαώδεις χαρές και πίκρες στροβιλίζονται μίας θύελλας μεγάλων αποστάσεων και εννοιών τεράστιας χωρητικότητας, ξεριζώνοντας και τη Νάουσα.
Το να παρακολουθείς το αίμα σου δεν δίνεις χαρά της γης, το να λεηλατείς τα πλούτη σου δεν πλουτίζεις, το σώμα αν κρύβεις δεν κρύβεται η ψυχή, να ξελιγώνεις την πένα πάντα θα πεινά, δαμάζοντας τα θετικά αρνητικά ιππεύεις… Η Αθηνά Ξανθίδου χαροπαλεύει τη χρυσόσκονη κα έτσι πορεύεται μες στο λαό της, φωνή πλησίον τής ουδετερότητας, με αβέβαιους θεούς κι ανθρώπους, το Βέρμιο πολύτιμα κεντώντας, κρίμα που δεν γρονθοκοπεί πολιτικά, κερδίζει όμως λίγα που αρκούν και πάει και χτενίζεται στο κομμωτήριο κάθε γιορτή και σχόλη ο λόγος.
Το βιβλίο είναι μοιρασμένο στα δύο δίχως να διαφοροποιείται ύφος και περιεχόμενο, πρώτο μέρος 28 ποιήματα, β΄ μέρος 53 Χάικου. Το βιβλίο αγκιστρώνεται σε μία δύσκολη αναγνώσιμα ποίηση, μα ωφέλιμα εξελίξιμη ποιημάτων, κατανοώντας πλήρως πως ο κόσμος σε λίγο δεν θα στρώνει το τραπέζι του, τα κινητά θα μαχαιρώνουν, οτιδήποτε πονά αυτό μονάχο του να κλαίει, όχι μαζί μας, οι κορυφές τού σύμπαντος η μία την άλλη να κοιτούν σαν πρώτη φορά να ΄ναι, η μοίρα χήρα, ζωντοχήρα, πάντα θα εμπλέκεται, οι μέλισσες θα ρίχνουν τις γλυκές ζαριές κι εγώ Νανά πρώτη φορά την Ποίηση Ψυχαναλύω, ζωγραφίζοντάς με οι ‘’ Χρωστήρες ‘’ σου, σε ευχαριστώ… Και εσείς Ναουσαίοι διαβάζετε Ποίηση, τόσα παιδιά σας της έχετε τάξει και προκόβουν…
Σε ευχαριστώ Ποίηση, σας ευχαριστώ όλους! – 24/1/2025
Έχω μια ιστορία να σας πω.
Προσπαθώ, κι ας μην μπορώ, να λειάνω τις θολές γραμμές μ' αυτό που νιώθω.
Μα, αυτό που νιώθω είναι πιο σκληρό κι απ' τις γραμμές,
που ως γνωστόν είναι ανεπαίσθητες.
Με βλέπω πάλι στο τέρμα ενός δρόμου που δεν πάει παρακάτω.
Κλειστοί δρόμοι. Αδιάβατα μονοπάτια της ψυχής.
Μόνος, μέσα σε τόσο παρελθόν που θα εκπλαγείς. Πώς ν' αντέξει κανείς;
Σκέφτομαι ότι ο έρωτας μοιάζει με την θάλασσα,
που 'χεις ξεχάσει πόσα χρόνια έχεις να την δεις.
Υποθέτω πως έτσι ξαναγεννιέται κανείς.
Ανοίγοντας το βλέμμα του σε ορίζοντες που πνίγηκαν σε πέλαγα ναυαγισμένου πόθου.
Μαρκάροντας τα μάτια του μ' ορδές γαλάζια κύματα. Ζητώντας μες στα κύματα γαλάζια όνειρα κομμάτια.
Έτσι είναι ο έρωτας. Είναι ένα βλέμμα μέσα στο οποίο χάνεσαι.
Δεν έχει πινακίδες. Μην ψάξεις. Δεν θα βρεις.
Κανείς δεν θα σε πάρει τηλέφωνο, να δει αν μπόρεσες να βγεις.
Περπάτα μόνος, κι έχε την πόρτα της καρδιάς σου αναμμένη.
Μην φοβηθείς, αν απ' το φως μιας επικίνδυνης αγάπης δεν μπορέσεις να κρυφτείς. Στο τέλος, κάπου θα βρεθείς.
Κι αν δεν βρεθείς εκεί που ήθελες αυτό που θες να δεις, μην ηττηθείς. Μην κλάψεις. Μην γελάσεις. Μην πανικοβληθείς.
Είναι η πρόκληση που είχες και που ίσως δεν θα ξαναβρείς.
Απόψε νιώθω ένα ποτάμι να κυλάει ανάμεσα σ' εμένα και τον χρόνο.
Είναι ο χρόνος που λιγόστεψε ή το ποτάμι των ευχών που 'χει στερέψει.
Είμαι εγώ. Είσαι εσύ. Είναι της φύσης το στοιχειό που έχει θεριέψει.

