Του Ανδρέα Μαρολαχάκη

Η κυρία Ματίνα μέτρησε ξανά τον πάτο του παπουτσιού της και επιδέξια με το ψαλίδι έκοψε ένα ομοιόμορφο σχήμα από το σκληρό χαρτόνι που κρατούσε γι αυτές τις περιπτώσεις. Με προσοχή έβαλε το κομμένο χαρτόνι στο εσωτερικό του παπουτσιού της φροντίζοντας να κλείσει τις τρύπες της φθαρμένης σόλας. Συνέχισε κόβοντας ακόμη ένα κομμάτι από το χαρτόνι και «σόλιασε» εσωτερικά και το άλλο της παπούτσι. Ήλπιζε πως αυτή η πρόχειρη κατασκευή θα προστάτευε τα πόδια της από το κρύο και την υγρασία του χειμώνα. Κατόπιν φόρεσε τις κάλτσες της κι από πάνω έβαλε μικρές νάιλον σακούλες, που όπως πίστευε, θα την προστάτευαν καλύτερα από τη σίγουρη υγρασία των ημερών.

Ήξερε πως η σημερινή ημέρα θα ήταν πολύ δύσκολη γι αυτήν και θα έπρεπε να προετοιμαστεί όσο καλύτερα μπορούσε. Την είχε ειδοποιήσει ο σπιτονοικοκύρης της με τελεσίδικο τρόπο, ότι σήμερα ήταν η τελευταία μέρα που θα έμενε στο σπίτι, γιατί θα της έκανε έξωση.

Η Ματίνα, από τότε που έχασε την κόρη της, ήταν μόνη της στη ζωή χωρίς συγγενείς. Και τους λιγοστούς φίλους που είχε πριν τους έχασε, όταν οικειοθελώς απομονώθηκε μετά τον θάνατο της κόρης της. Όλοι της έλεγαν πως θα έπρεπε να κάνει κουράγιο και να συνεχίσει τη ζωή της. «Ποια ζωή;» αναρωτιόταν. Όλη της η ζωή τα τελευταία χρόνια ήταν η κόρη της και η φροντίδα της. Σταδιακά παραιτήθηκε από κάθε χαρά της ζωής και αδιαφορούσε για οτιδήποτε και να της συνέβαινε. Έχασε την δουλειά της και δεν νοιάστηκε να βρει άλλη. «Για ποιο λόγο…», μονολογούσε χωρίς να δίνει καμία απάντηση ούτε στον ίδιο της τον εαυτό. Δεν νοιάστηκε ν' ανανεώσει τα δικαιολογητικά για τα ελάχιστα επιδόματα που δικαιούνταν από μια γραφειοκρατική και ανάλγητη κρατική πρόνοια. Ζούσε με ελάχιστα και από αυτά τα πιο πολλά ήταν βοηθήματα και ελεημοσύνη γειτόνων και περαστικών της γειτονιάς της.

Εκείνο το πρωί, σαν να φώτισε μια αναλαμπή το μυαλό της, κατάλαβε πως δεν είχε περιθώρια κι έπρεπε κάτι να κάνει για να γλυτώσει την έξωση. Αφού ετοιμάστηκε και θωρακίστηκε όσο καλύτερα μπορούσε για το κρύο, βγήκε στους δρόμους ελπίζοντας να καταφέρει κάτι έστω και προσωρινό και ν' αποφύγει την έξωση. Πήγε στα γραφεία της πρόνοιας. Την άκουσαν με προσοχή, αλλά όπως της εξήγησαν, δεν μπορούσαν να της προσφέρουν σ' αυτή τη φάση το παραμικρό. Άφησαν ένα θολό μικρό παράθυρο να δουν το θέμα της με τη νέα χρονιά. Χωρίς να απογοητευθεί, πήγε στην ενορία που ανήκε. Την άκουσαν με προσοχή, αλλά το μόνο που μπορούσαν να κάνουν γι αυτή ήταν να της δώσουν τροφή και λίγα ρούχα για να περάσει τις «Άγιες μέρες» όπως χαρακτήρισαν το παρόν χρονικό διάστημα.

Έφυγε και μέσα στο κρύο περνούσε από κάθε φιλόπτωχο και σύλλογο αλληλεγγύης γνώριζε στην περιοχή. Παντού την άκουγαν με προσοχή και συγκατάβαση, αλλά όπως έλεγαν «Δυστυχώς, στην παρούσα φάση δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι ουσιαστικό. Θα εξέταζαν το θέμα της μετά τις γιορτές». Είχε κουραστεί. Μια γκρίζα αύρα την τύλιγε και μαζί με την παγωνιά που κυριαρχούσε, έχανε σταδιακά και τις ελάχιστες ελπίδες που είχε αρχικά. Έσφιξε τη μαύρη μαντίλα της γύρω απ' τα μαλλιά της για να προστατευτεί από το παγωμένο χιόνι που έπεφτε ανελέητο, χωρίς να νοιάζεται για τα προβλήματα της Ματίνας. Μαζί με το χιόνι τα απαλό πέπλο μιας πολύ κρύας νύχτας την τύλιγε και αυτό μαζί με την κούραση την έκανε απρόσεχτη.

Βάδιζε με μια ελαφριά αστάθεια από την κούραση και το κρύο, χωρίς να δίνει σημασία που πατάει. Κάποια στιγμή το πόδι της βούλιαξε στα λασπωμένα νερά μιας λακκούβας, από τις τόσες που υπήρχαν στα πεζοδρόμια της άφιλης πόλης. Με μιας ένιωσε το παπούτσι της να χαλαρώνει και τον πάτο με το χαρτόνι που με τόσο κόπο είχε φροντίσει να το ενισχύσει, να διαλύεται και το κρύο βρώμικο νερό να μουδιάζει τα ήδη παγωμένα δάκτυλα του ποδιού της. Αντιδρώντας από ένστικτο έκανε ένα μικρό πήδημα για να βγει από τη νερολακκούβα, αυτό όμως είχε ολέθρια αποτελέσματα και για το άλλο της παπούτσι, που διαλύθηκε και έμεινε μέσα στα λασπωμένα νερά.

Η Ματίνα βρέθηκε χωρίς να το καταλάβει στον χιονισμένο δρόμο χωρίς παπούτσια, με τα δάκτυλα των ποδιών της να τσούζουν και σταδιακά να μουδιάζουν. Έσκυψε και χωρίς να το σκεφτεί ιδιαίτερα έβγαλε τις βρεγμένες κάλτσες της και τις πέταξε. Για λίγο αισθάνθηκε καλύτερα, αλλά μόνο για λίγο. Βελόνες νόμιζε πως τρυπούσαν τις πατούσες στης και το υγρό που κυλούσε δεν μπορούσε να καταλάβει αν ήταν νερό ή πύον. Χωρίς να το καταλάβει βρέθηκε σε μια στάση των αστικών γραμμών και αποφάσισε, αν και δεν είχε το αντίτιμο του εισιτηρίου, ν' ανέβει στο όχημα που στάθμευσε μετά από λίγο. Μπήκε μέσα όσο πιο γρήγορα μπορούσε και βιαστικά κάθισε σ' ένα κάθισμα στη μέση του οχήματος. Ένας συνεπιβάτης που παρακολούθησε τη βιασύνη της πλήρωσε για λογαριασμό της το αντίτιμο του εισιτηρίου και έβαλε το χαρτάκι στη χούφτα της. Αυτή το πήρε και χαμογέλασε αδιάφορα σαν να μην την αφορούσε ή όλη κίνηση.

Στο λεωφορείο ανεβοκατέβαινε βιαστικά πλήθος κόσμου που προσπαθούσε να γυρίσει στην ζεστασιά του σπιτιού του. Έβλεπαν τη Ματίνα που έτριβε μεταξύ τους τα γυμνά πόδια της σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τα ζεστάνει και γύριζαν με τακτ αλλού το βλέμμα τους, ίσως για να μη τη φέρουν σε δύσκολη θέση (αλήθεια, υπήρχε ακόμη πιο δύσκολη θέση για τη Ματίνα;).

Ένας μεσόκοπος κύριος έσκυψε δίπλα της και της έβαλε στη χούφτα ένα μικρό χαρτονόμισμα το οποίο πήρε η γυναίκα μ' ένα ελαφρύ χαμόγελο. Ο μεσόκοπος κύριος κοίταξε προς την οροφή του οχήματος κάτι μουρμούρισε κι ένιωσε ικανοποιημένος με την κίνηση του. Ένα κοριτσάκι της έβαλε στα χέρια τον αυτοσχέδιο κουμπαρά που είχε φτιάξει για τα κάλαντα που έλεγε. Ένα πεντάχρονο αγοράκι είπε με την αφέλεια που διακρίνει την ηλικία του: «Κοίτα μαμά, η κυρία είναι ξυπόλυτη!» πράγμα που έφερε σε δύσκολη θέση τη μάνα του η οποία προσπάθησε να το κάνει να σιωπήσει.

Η Ματίνα δεν νοιαζόταν πλέον για τον προορισμό του αστικού λεωφορείου, απλά προσπαθούσε να στεγνώσει τα παγωμένα πόδια της τρίβοντας τα μεταξύ τους. Το όχημα είχε μπει στην αγορά της πόλης. Από τις δυο πλευρές του δρόμου πολύχρωμα φώτα προσπαθούσαν να δώσουν μια γιορτινή ατμόσφαιρα στην πόλη, φωτίζοντας πλήθος διαβατών που βιαστικοί, φορτωμένοι με τα δώρα που αγόρασαν, προσπαθούσαν να φτάσουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν στα σπίτια τους. Έξω από τη στάση που ήταν μπροστά από ένα ακριβό πολυκατάστημα μπήκε μαζί με άλλους επιβάτες κι ένας χλωμός νεαρός με άσπρο μπουφάν τυλιγμένος με άσπρο κασκόλ φορώντας τα επώνυμα ακριβά παπούτσια του. Όλη του η προσοχή ήταν στραμμένη στο κινητό του τηλέφωνο που έστελνε μηνύματα και χαμογελούσε ευχαριστημένος, προφανώς από τις απαντήσεις που λάμβανε.

Ξαφνικά το βλέμμα του έπεσε στα γυμνά πόδια της Ματίνας. Έμεινε για λίγο αποσβολωμένος με το θέαμα και μετά αποφασιστικά γονάτισε μπροστά της, έβγαλε το κασκόλ του, σκούπισε με προσοχή τα πόδια της και τα στέγνωσε. Μετά έβγαλε τα παπούτσια του και τις κάλτσες του και τα φόρεσε στα παγωμένα πόδια της. Σηκώθηκε και με αργές κινήσεις έβγαλε το μπουφάν του και τύλιξε με αυτό την παγωμένη γυναίκα. Μέσα στη βουβαμάρα που επικράτησε μέσα στο όχημα αυτός στην επόμενη στάση βγήκε και περπατούσε ξυπόλυτος στον χιονισμένο δρόμο. Το γιορτινό φως των δρόμων και των βιτρινών έπεφτε πάνω του κι έκανε τη φιγούρα του να μοιάζει απόκοσμη.

«Είναι άγιος», είπε μια ηλικιωμένη γυναίκα μέσα στο λεωφορείο, και σταυροκοπήθηκε. «Όχι! Είναι άγγελος!» είπε η γυναίκα σφίγγοντας στην αγκαλιά της το πεντάχρονο αγοράκι της. Σχεδόν όλοι οι επιβάτες συμφώνησαν μ΄ ένα μουρμουρητό κατάφασης μαζί της. Τότε ακούστηκε καθαρά η φωνή του μικρού αγοριού…. «Όχι μαμά…Τον είδα πολύ καλά! Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ! 

Το ΔΣ και οι εργαζόμενοι του Συλλόγου Κοινωνικής Παρέμβασης «Έρασμος» σας ευχόμαστε καλή χρονιά με Υγεία, Ειρήνη και Ευημερία, χωρίς βία και κακοποίηση σε κάθε μορφή και περιβάλλον!

Η ενδοοικογενειακή ή οιασδήποτε άλλης μορφής βία είναι μια ανοιχτή και χρόνια «πληγή» που έχει ξεπεράσει κατά πολύ και στην Ελλάδα τις «κόκκινες γραμμές» του φόνου με δεκάδες γυναικοκτονίες κάθε χρόνο. Πρόκειται για ένα «κρυφό» ή μάλλον καλά… «κρυμμένο» πρόβλημα, πολλές φορές, ακόμη και των ανθρώπων της διπλανής μας πόρτας, που είτε οι ίδιοι, είτε οι εγγύς και μακράν συγγενείς, γείτονες και συνάνθρωποί τους δε τολμούν ή δε θέλουν ν’ αγγίξουν και να θεραπεύσουν! Πόσο μάλλον να μιλήσουν και να απευθυνθούν τόσο τα ίδια τα θύματα, όσο και ο περίγυρος, στους αρμόδιους.

Ο Ξενώνας Βραχείας Διαμονής του Συλλόγου Κοινωνικής Παρέμβασης «Έρασμος», τηρώντας απολύτως τόσο το πρωτόκολλο κανόνων εχεμύθειας και απορρήτου, όσο και τα προβλεπόμενα υγειονομικά μέτρα ασφαλούς ένταξης των ωφελούμενων (COVID19, ιατρικές εξετάσεις μεταδοτικών νοσημάτων, ψυχιατρική αξιολόγηση κλπ) αποτελεί ένα ασφαλές καταφύγιο για θύματα βία και κακοποίησης  (γυναίκας – παιδιού) ανεξαρτήτως κοινωνικής, οικονομικής επιφάνειας, πεποιθήσεων ή όποιων άλλων διακρίσεων και προσφέρει ΔΩΡΕΑΝ στέγη, διατροφή, ψυχοκοινωνική στήριξη και νομική συμβουλευτική, παρέχοντας τη δυνατότητα σταδιακής αποκατάστασης και ομαλής κοινωνικής, ακόμη και εργασιακής επανένταξης, στο μέτρο του εφικτού.

Τηλεφωνήστε στην 24ωρη γραμμή υποστήριξης του «Έρασμου» 23310-74073για περιστατικά κακοποίησης που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης ή κλείστε ραντεβού με την επιστημονική μας ομάδα (Ψυχολόγους – Κοινωνική Λειτουργό)στα γραφεία μας Μ. Αλεξάνδρου 17, στο κέντρο της Βέροιας, Δευτέρα – Παρασκευή, 9.00 – 14.00.

Επίσης μπορείτε να κάνετε και ηλεκτρονικά καταγγελία περιστατικού μέσω της ιστοσελίδας μας:http://erasmosverias.com/

Η σιωπή σκοτώνει. Μίλα και προφυλάξου!

Από το "Εν Σώματι Υγιεί" Α.Σ. ΑμεΑ Βέροιας, ανακοινώθηκαν τα εξής:

Με στόχο την προετοιμασία ενόψει των σημαντικών διεθνών αγωνιστικών υποχρεώσεων, των αθλημάτων που έχει στις τάξεις η ΕΑΟΜ-ΑμεΑ, το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας ενέκρινε τα κριτήρια ένταξης στο σχεδιασμό του νέου έτους και έχει ήδη σταλεί στα σωματεία της Ομοσπονδίας. Παράλληλα, εγκρίθηκε και η ονομαστική λίστα των αθλητών και αθλητριών, που πληρούν τα κριτήρια ένταξης στο σχεδιασμό της νέας χρονιάς του 2025, ανά κατηγορία (α΄, β΄και στήριξης)

Στον Εθνικό Σχεδιασμό τέσσερις αθλητές και "Εν Σώματι Υγιεί" Βέροιας

Στον Εθνικό Σχεδιασμό του Στίβου στην Κατηγορία Στήριξης Νέων/Νεανίδων βρίσκεται για δεύτερη χρονιά η Αφροδίτη Ζαφειρίου 17χρ (κατ. T44), αθλήτρια που εκτός από το  Άλμα Εις Μήκος, αγωνίζεται και στο Άλμα Εις Ύψος και στα 100μ. Στην Β' Κατηγορία "προήχθη" ο Νικόλαος-Ραφαήλ Ντίσιος (κατ. F41) μετά την επίτευξη του ορίου για τους παραολυμπιακούς αγώνες του Παρισιού και την μεγάλη άνοδό του στην Παγκόσμια Κατάταξη. Στην ίδια κατηγορία βρίσκεται και ο Δημήτρης Ζησίδης, που είναι έτσι και αλλιώς αθλητής υψηλού επιπέδου.

Στον Εθνικό Σχεδιασμό Χειμερινών Αθλημάτων στο αγώνισμα του Snowboard, βρίσκεται και φέτος ο αθλητής μας Πετράκης Κωνσταντίνος. Ο Πετράκης τοποθετήθηκε στη Β' Κατηγορία σύμφωνα με τα κριτήρια της ΕΑΟΜ ΑμεΑ και θα αγωνιστεί και αυτόν τον χειμώνα σε διεθνείς αγώνες ώστε να παραμείνει ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη του αθλήματός του.

Είναι η πρώτη φορά που τέσσερις αθλητές μας βρίσκονται στην ονομαστική λίστα αθλητών του Εθνικού Σχεδιασμού της Εθνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας ΑμεΑ κάτι που μας προϊδεάζει ότι και το 2025 θα είναι συναρπαστική αγωνιστική χρονιά για το σωματείο μας!

Συγχαίρουμε τους τέσσερις αθλητές μας και τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία! 

Την Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2025 από τις 7:00 έως τις 10:30 π.μ. στον Ι.Ν. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος θα τελεστεί η Θεία Λειτουργία και η ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα τελεστεί η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού στο σιντριβάνι της Πλατείας Καρατάσου.

Στις 12:00 το μεσημέρι στο Άλσος του Αγίου Νικολάου θα τελεστεί επίσης η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Παντελεήμονος.

Μετά το πέρας της τελετής, θα τελεστεί επίσης η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού στο Δημοτικό Κολυμβητήριο Νάουσας.

Την Πέμπτη 2 Ιανουαρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ στο Χιονοδρομικό Κέντρο στο ορεινό Σέλι.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε μνημόσυνο για τους αειμνήστους χιονοδρόμους και συμβούλους του Χιονοδρομικού Κέντρου, παρουσία τοπικών πολιτικών αρχών, του προέδρου και μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Χιονοδρομικού Κέντρου, αρκετών χιονοδρόμων και ευλαβών προσκυνητών.

Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων ευλόγησε τη βασιλόπιτα του Χιονοδρομικού Κέντρου και ευχήθηκε πλούσια τη χάρη και την ευλογία του Οσίου Σεραφείμ,  προστάτου των Χιονοδρόμων.

Την Πέμπτη 2 Ιανουαρίου το απόγευμα στον περικαλλή Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Οσίου Νικοδήμου Βεροίας πραγματοποιήθηκε η Σύναξη των Κατηχητών και Κυκλαρχών του Γραφείου Ποιμαντικής Διακονίας της Ιεράς Μητροπόλεώς μας που είχε ως θέμα: «Τα δόγματα της Εκκλησίας και η κατήχηση – Α’ Οικουμενική Σύνοδος» με αφορμή την συμπλήρωση 1700 ετών από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο (325 – 2025).

Στην αρχή ο Υπεύθυνος των Κύκλων Μελέτης Αγίας Γραφής της Ιεράς Μητροπόλεως μας Πρωτοπρ. Νεκτάριος Σαββίδης καλωσόρισε τους συμμετέχοντες στην καθιερωμένη Σύναξη του Αγίου Δωδεκαημέρου και κάλεσε τον Ποιμενάρχη μας, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα να απευθύνει χαιρετισμό.

Εισηγήσεις ανέπτυξαν η κ. Πελαγία Σαρησάββα, η οποία μίλησε με θέμα: «Ο πνευματικός καταρτισμός των κατηχητών» και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Δόγμα και κατήχηση». Στο τέλος της Συνάξεως στο πνευματικό κέντρο της ενορίας ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων ευλόγησε και διένειμε την Βασιλόπιτα σε όλους τους συμμετέχοντες.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τους εκλεκτούς ομιλητές που αποδέχθηκαν την πρόσκληση της Ιεράς μας Μητροπόλεως.

Από τη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Βέροιας (ΔΕΥΑΒ) γίνεται γνωστό ότι, από το πρωί της Πέμπτης 2 Ιανουαρίου παρουσιάστηκε, έκτακτη σοβαρή βλαβη στο δίκτυο ύδρευσης του οικισμού Κομνήνιο της Τοπικής Κοινότητας Τριπόταμου του Δήμο Βέροιας. 

Η αποκατάσταση της βλάβης αναμένεται να γίνει μέχρι αύριο Παρασκευή 3 Ιανουαρίου το μεσημέρι. 

Τα τεχνικά συνεργεία της επιχείρησης καταβάλλουν προσπάθειες για την ολοκλήρωση των εργασιών όσο το δυνατόν νωρίτερα.

Η ΔΕΥΑΒ ζητεί την κατανόηση των καταναλωτών-πελατών της για την αναστάτωση που θα υποστούν.  

Μετά τη μεγάλη επιτυχία, σε Θεσσαλονίκη, Κοζάνη αλλά και σε άλλες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, η παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης,«Η αγάπη άργησε μια μέρα»,έρχεται στη Βέροια.

Η ΚΕΠΑ Δ. Βέροιας και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. φιλοξενούν την παράσταση στο Χώρο Τεχνών, το Σάββατο 11 Ιανουαρίου, στις 8.00 μ.μ.

Το έργο βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Λιλής Ζωγράφου, «Η αγάπη άργησε μια μέρα», γραμμένο το 1994, το οποίο έγινε τηλεοπτική επιτυχία το 1997. Η συγγραφέας εστίασε στην πάλη για την ανεξαρτησία των γυναικών και στη γυναικεία χειραφέτηση. Το έργο πραγματεύεται την τόλμη που απαιτεί η ελευθερία καθώς και τον αγώνα ενάντια στην επιβολή και τον αυταρχισμό. Μια απεικόνιση της πατριαρχικής οικογένειας, των κοινωνικών συμβάσεων και του βαθιά ριζωμένου μισογυνισμού. Στο επίκεντρο βρίσκονται ο άνθρωπος του χθες και του σήμερα, οι αδυναμίες και οι επιθυμίες του.

Το εμβληματικό βιβλίο της Λιλής Ζωγράφουμεταφέρεται στη θεατρική σκηνή, σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι ο οποίος συνυπογράφει μαζί με τη Ροδή Στεφανίδου και τη διασκευή- δραματουργική επεξεργασία. Πρόκειται για έναν ύμνο στην ελευθερία και τον έρωτα, μια αλληγορία πάνω στο φασισμό και στον τρόπο που αυτός ποτίζει τις ανθρώπινες σχέσεις ενώ αναδεικνύονται τα σοβαρά και διαχρονικά προβλήματα που προκύπτουν από την τήρηση των «πρέπει», τη μη αποδοχή της διαφορετικότητας, τη λανθασμένη υποταγή και την καταπάτηση της ελευθερίας, στην καθημερινότητα.

Η υπόθεση του έργου

«Ακόμα και οι γιοί τρέμανε τη “σκιά” του πατέρα αφέντη, πού επίσης μέσα από το αίσθημα ιδιοκτησίας απαιτούσαν απ' αυτούς να γίνουν σπουδαίοι, όχι ευτυχισμένοι, σπουδαίοι, πάντα στα μέτρα της δικής τους βαρβαρότητας και αμορφωσιάς».

Στο Νεοχώρι της Κρήτης, την περίοδο της Κατοχής, η πολυμελής οικογένεια Φτενούδου, ζει υπό το βάρος της ενοχής, της θρησκευτικής καταπίεσης και των άκαμπτων ηθικών κανόνων της επαρχίας. Μέσα σε αυτό το αρρωστημένο περιβάλλον, η μικρότερη κόρη, Ερατώ, η πολυαγαπημένη της μητέρας της, ερωτεύεται έναν Ιταλό στρατιώτη, που κρύβεται στο υπόγειο του σπιτιού τους και μένει έγκυος από αυτόν. Μετά τον θάνατο του πατέρα, η μεγάλη κόρη της οικογένειας αναλαμβάνει τα ηνία του σπιτιού, επιβάλλοντας τη θέλησή της μέσα από την απόλυτη υπακοή στο αναχρονιστικό σύστημα αξιών, τον ενσωματωμένο μισογυνισμό, τα μίση και τα απωθημένα της ερωτικής στέρησης. Ταυτόχρονα, η ανάγκη προάσπισης της εικόνας μιας φαντασιωσικής υπεροχής της οικογένειας Φτενούδου, την οδηγεί σε μια άνευ νοήματος μεγαλομανία, που ανατροφοδοτεί την κοινωνική υποκρισία: αποκρύπτει (ή θανατώνει) ό,τι πλήττει την οικογενειακή τιμή και επιδεικνύει κάθε ανούσια σύμβαση που προσδίδει κύρος στην παρηκμασμένη τους ζωή. Σε αυτό το περιβάλλον κάθε μορφή αγάπης και έρωτα αποκλείεται, ποινικοποιείται και διώκεται. Κάθε ανάγκη για ζωή μαραίνεται.

Σκηνοθετικό σημείωμα

Ελλάδα, Κρήτη, Αθήνα. Πόλεις, χωριά, αγροτιά. Ο τόπος άλλοτε άγονος, άλλοτε καρποφόρος…

Στο επίκεντρο η οικογένεια, αρσενικά και θηλυκά κάτω από την μπότα του Πατέρα -Αφέντη και τους δρακόντειους, απαράβατους, άγραφους νόμους που δημιουργεί η Πατριαρχία. Η μοίρα των γυναικών της θέλει να είναι εγκλωβισμένες, σχεδόν φυλακισμένες στα νοικοκυριά. Αμπαρωμένες σε σπίτια -φρούρια αρσενικών- που θεωρούν ότι «τα γυναίκεια στόματα είναι άχρηστα για να ταϊστούν». Η επαρχία όμως δημιουργεί και ευνουχισμένα αρσενικά καθώς και ανάπηρα παιδιά …ένας Καιάδας για την διαφορετικότητα, για κάθε τι όμορφο που αποζητά να αναδυθεί από την ασχήμια και τη βία που μας περιβάλλει.. Ο Άνθρωπος που σφυρηλατείται στην αδικία και τον πόνο. Ο λόγος της Λιλής Ζωγράφου καταγγέλλει οτιδήποτε περιορίζει την ελευθερία του ατόμου. Υπερασπίζεται κάθε ανθρώπινη οντότητα ως αυτοτέλεια και ως αυθυπαρξία του ατόμου. Η άνοδος και η πτώση των ψευδεπίγραφων κοινωνικών συμβάσεων. Η ιστορία της καταπίεσης των γυναικών στην Ελλάδα, τα Βαλκάνια, στον κόσμο που κατοικούμε, στον κόσμο που μας εμπεριέχει. Η «Τιμή της οικογένειας» που γίνεται τσεκούρι και δίνει άλλοθι για εγκλήματα. Τι θα πει Ελευθερία; λέει στο κείμενο της και απαντά: «Μα η αθωότητα να μην γνωρίζεις την ασκήμια των ανθρώπων. Μόνο τότε είσαι ελεύθερος».

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι

Διασκευή- Δραματουργική επεξεργασία: Ροδή Στεφανίδου, Ένκε Φεζολλάρι

Σκηνικά-κοστούμια: Δαναη Πανά

Μουσική: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης

Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου  

Βίντεο: Άντα Λιακου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Χριστόφορος Μαριάδης

Οργάνωση Παραγωγής: Ηλίας Κοτόπουλος

Κατασκευή σκηνικού: Νίκος Λαβαντσιώτης, Τάκης Συνδουκάς

Φωτογραφίες: MikeRafail| Thatlongblackcloud

Διανομή:

Υρώ Λούπη

Ιωάννα Παγιατάκη

Λίλιαν Παλάντζα

Πολυξένη Σπυροπούλου

Δανάη Σταματοπούλου

ΆννηΤσολακίδου

Μαρία Χατζηιωαννίδου

Προπώληση:

-Χώρος Τεχνών Δήμου Βέροιας (Παύλου Μελά 8 &Μπιζανίου, 3ος όροφος, τηλ. 23310 78100)

-Βιβλιοπωλείο Επίκαιρο (Ελ. Βενιζέλου 38, τηλ. 23310 24612)

-Ηλεκτρονική προπώληση|more.com|

Τιμές εισιτηρίων

Γενική είσοδος: 12 ευρώ
Προπώληση: 10 ευρώ

Εκπτωτικό Εισιτήριο: 8 ευρώ (Φοιτητικό - Μαθητικό, Πολύτεκνοι,ΑΜΕΑ)

Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά