Από το "Εν Σώματι Υγιεί" Βέροιας έγιναν γνωστά τα εξής:

Μεγάλη η τιμή για τους αθλητές μας να γίνουν κοινωνοί ενός παγκόσμιου συμβόλου ειρήνης και αλληλεγγύης. Αν μπορούσαμε να πούμε ότι κάποιος δικαιωματικά άξιζε και έπρεπε να είναι Λαμπαδηδρόμος της Ολυμπιακής Φλόγας των Χειμερινών Αγώνων, αυτός δεν ήταν άλλος από τον δις συμμετέχων σε Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες Κωνσταντίνο Πετράκη. Παρόλο που συμμετείχε τόσο στην Πιοντσανγκ2018, όσο και στο Πεκίνο2022, ο αθλητής από τη Βέροια ΔΕΝ ήταν ανάμεσα στους Λαμπαδηδρόμους των αντίστοιχων λαμπαδηδρομιών που πέρασαν μάλιστα και από την πόλη μας (ούτε των στους θερινούς αγώνες Τόκιο2020 και Παρίσι2024..).

Ο Δήμος Νάουσας ενημερώνει τους πολίτες ότι το Κοινωνικό Παντοπωλείο συνεχίζει τη λειτουργία του από το 2018 έως σήμερα, με στόχο την υποστήριξη ευπαθών κοινωνικών ομάδων και ατόμων με χαμηλά εισοδήματα, που αδυνατούν να καλύψουν βασικές ανάγκες διαβίωσης.

Η δομή εξυπηρετεί οικογένειες της Νάουσας και των τοπικών διαμερισμάτων και λειτουργεί μέσω της σύμπραξης του Δήμου με τον ΕΠΕΚΑ Αθηνών, καθώς και με τη συνδρομή πολιτών και εταιρειών που προσφέρουν με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης.

Αναγκαία είδη που συλλέγονται:

• Τρόφιμα μακράς διάρκειας

• Ρουχισμός και υπόδηση για όλες τις ηλικίες

• Βρεφικά είδη (γάλατα, τροφές, καρότσια, βρεφικές πάνες, μωρομάντηλα κ.α)

• Είδη οικιακού εξοπλισμού (π.χ. κρεβάτια, καναπέδες, ηλεκτρικές συσκευές)

• Σχολικά είδη, βιβλία, παιχνίδια και λοιπά είδη πρώτης ανάγκης

Καλούμε τους πολίτες που επιθυμούν να συμβάλουν στο έργο του Κοινωνικού Παντοπωλείου να προσφέρουν όποιο από τα παραπάνω είδη μπορούν, ενισχύοντας έτσι τις οικογένειες που έχουν πραγματική ανάγκη!!

Η αλληλεγγύη είναι η δύναμή μας.

Σας ευχαριστούμε θερμά για τη συνεχή υποστήριξη.

Ένα δημιουργικό master class μαγειρικής είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν επαγγελματίες της εστίασης και στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου, στο εστιατόριο «12 Γράδα» στη Βέροια. Η δράση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος EURICE, το οποίο προωθεί τη βιώσιμη καλλιέργεια και τη διατροφική αξία του ευρωπαϊκού — και ιδιαίτερα του ελληνικού — ρυζιού.

Το πρόγραμμα EURICE, που υλοποιείται από το 2019 σε Ελλάδα και Ισπανία, στοχεύει στην ενημέρωση επαγγελματιών και καταναλωτών σχετικά με τις οικολογικές πρακτικές καλλιέργειας, την ασφάλεια και την υψηλή ποιότητα της ευρωπαϊκής παραγωγής ρυζιού. Για τους στόχους της πρωτοβουλίας μίλησαν η Σύλβια Κουμεντάκη και η Τάνια Γεωργιάδου από την εταιρεία chef stories, τονίζοντας τη σημασία της σωστής ενημέρωσης.

Κεντρική παρουσία στο masterclass ήταν η Rice Chef Ambassador του προγράμματος, η γνωστή σεφ Ντίνα Νικολάου, η οποία παρουσίασε τρεις δημιουργικές συνταγές με ελληνικό μεσόσπερμο ρύζι. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στη μοναδική ποιότητα του ελληνικού ρυζιού και στην ανάγκη οι καταναλωτές να το εκτιμήσουν περισσότερο.

Οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν πιάτα όπως ρυζοκεφτέδες με ρευστή καρδιά Μετσοβόνε, πιλάφι alla Zucca και παγωτό καιμάκι με καραμελωμένα ρυζο-flakes, ενώ παράλληλα συζήτησαν με τη σεφ τεχνικές και μυστικά μαγειρικής.
Το masterclass ολοκληρώθηκε με θετικές εντυπώσεις, αναδεικνύοντας τη γαστρονομική αξία και βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού — και ειδικά του ελληνικού — ρυζιού.

To Ευρωπαϊκό πρόγραμμα EU RICE, υλοποιείται από την ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΕΑΣΘ) και το CONSEJO REGULADOR DE LA DOP ARROZ DE VALENCIA (CRAV). Στόχος του είναι να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει τους καταναλωτές ότι το ρύζι που παράγεται στην Ευρώπη είναι ένα βιώσιμο και ασφαλές προϊόν, καθώς η καλλιέργεια του ρυζιού γίνεται σύμφωνα με τις αυστηρές απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκτελεστικός Οργανισμός του Προγράμματος είναι η εταιρία NOVACERT."

Γράφει ο

Δρ. Κωνσταντίνος Π. Μπαλωμένος

Πολιτικός Επιστήμονας – Διεθνολόγος

Η ομόφωνη ανακήρυξη της 9ης Φεβρουαρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας από την 43η Γενική Διάσκεψη της UNESCO, η οποία ολοκληρώθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2025, στη Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν και έλαβε την υποστήριξη 90 κρατών–μελών, συνιστά εξέλιξη υψίστης εθνικής σημασίας για την Ελλάδα και τον διεθνή της ρόλο. 

Παρά τη σημασία της, το ζήτημα στο δημόσιο διάλογο προσεγγίστηκε κυρίως σε σχέση με τη συμβολή της ελληνικής γλώσσας στην επιστήμη, στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά και τη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας του απόδημου ελληνισμού, χωρίς να αναδειχθούν οι βαθύτερες γεωπολιτικές και στρατηγικές του προεκτάσεις. 

Για του λόγου το αληθές, οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Νίκου Ανδρουλάκη, της Υπουργού Παιδείας κας Ζαχαράκηκαι οι ανακοινώσεις του ΥΠΕΞκαι ΣΥΡΙΖΑεπιβεβαιώνουν τον ανωτέρω ισχυρισμό.

Συγκεκριμένα, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ηιστορική αυτή απόφαση, προσφέρει στην Ελλάδα τη στρατηγική ευκαιρία να αξιοποιήσει την ελληνική γλώσσα ως συντελεστή ήπιας ισχύος και μέσο άσκησης διεθνούς επιρροής για την ενίσχυση της γεωπολιτικής της θέσης.

Υπό αυτή την οπτική, η ελληνική γλώσσα αποκτά ιδιαίτερη σημασία στο πλαίσιο της ήπιας ισχύος, η οποία, όπως επισημαίνει ο Joseph Nye (Βλέπε: Nye, J. S. Jr. Soft Power: The Means to Success in World Politics, New York: Public Affairs, 2004), συνίσταται στην ικανότητα ενός κράτους να «παίρνει αυτό που θέλει μέσω της ελκυστικότητάς του, παρά μέσω καταναγκασμού ή πληρωμών και υλικών ανταλλαγμάτων».

Η ήπια ισχύς πηγάζει από την ελκυστικότητα του πολιτισμού, των πολιτικών αξιών και της εξωτερικής πολιτικής μιας χώρας, ενώ προϋποθέτει ότι οι στόχοι και οι πολιτικές της κρίνονται νομιμοποιημένες από τους διεθνείς αποδέκτες.

Σε αυτό το θεωρητικό πλαίσιο, η ήπια ισχύς αποτελεί έναν έμμεσο τρόπο άσκησης επιρροής, επιτρέποντας σε ένα κράτος να διαμορφώνει τις προτιμήσεις των άλλων, ώστε να επιδιώκουν στόχους συμβατούς με τα δικά του συμφέροντα, χωρίς τη χρήση εξαναγκασμού.

Ως βασικές πηγές της ήπιας ισχύος, ο Joseph Nye, αναγνωρίζει την κουλτούρα, τον πολιτισμό, τις πολιτικές αξίες και την εξωτερική πολιτική ενός κράτους, στοιχεία τα οποία η Ελλάδα, μπορεί να ενισχύσει και να προβάλει διεθνώς μέσω της ελληνικής γλώσσας.

Συνεπώς, η στρατηγική χρήση της ήπιας ισχύος από ένα κράτος και η αξιοποίηση της γλώσσας του ως μέσο επικοινωνίας και δημόσιας διπλωματίας, δύναται να συμβάλει στην ενίσχυση της διεθνής του νομιμοποίησης, στη σφυρηλάτηση στενότερων σχέσεων με επιλεγμένα διεθνή ακροατήρια και στην προώθηση των εθνικών του  συμφερόντων.

Ενδεικτικό της δυναμικής που μπορεί να αποκτήσει μια γλώσσα ως συντελεστής ήπιας ισχύος και μέσο δημόσιας διπλωματίας αποτελεί το παράδειγμα της Τουρκίας, η οποία τα τελευταία χρόνια αξιοποιεί στρατηγικά  την τουρκική γλώσσα ως εργαλείο πολιτιστικής επιρροής και διπλωματικής διείσδυσης, ενισχύοντας τη διεθνή της παρουσία και νομιμοποίηση.

Συγκεκριμένα, η Τουρκία αξιοποιεί στρατηγικά την τουρκική γλώσσα ως εργαλείο ήπιας ισχύος μέσω του δημόσιου Ινστιτούτου Yunus Emre, το οποίο ιδρύθηκε το 2007 με σκοπό την προώθηση της τουρκικής γλώσσας, του πολιτισμού, της ιστορίας και της τέχνης σε διεθνή ακροατήρια.

Το ινστιτούτο οργανώνει μαθήματα γλώσσας, πολιτιστικές δραστηριότητες, εκπαιδευτικά προγράμματα, συνέδρια και εκθέσεις σε περισσότερες από 50 χώρες, προσφέροντας παράλληλα υποτροφίες και υποστήριξη σε Τουρκολόγους και ακαδημαϊκούς. Μέσω αυτών των δράσεων, η Τουρκία επιδιώκει να ενισχύσει τη διεθνή της παρουσία και νομιμοποίηση, να επηρεάσει θετικά την αντίληψη των ξένων για τη χώρα και να σφυρηλατήσει μακροχρόνιες σχέσεις με επιλεγμένα διεθνή ακροατήρια.

Η πολιτιστική διπλωματία και η εκμάθηση της γλώσσας χρησιμοποιούνται ως μέσο διαμόρφωσης κοινών αξιών, αντιλήψεων και ταυτοτήτων, επιτρέποντας στην Τουρκία να αναδείξει τη θέση της στον παγκόσμιο χώρο χωρίς την ανάγκη άμεσου καταναγκασμού ή οικονομικής πίεσης.

Σήμερα, περίπου 220 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως μιλούν τουρκικά, και η εκμάθησή τους γνωρίζει σημαντική άνοδο, αντανακλώντας τη συστηματική προσπάθεια της Τουρκίας να συνδέσει την γλωσσική επιρροή με στρατηγικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς στόχους.

Παρόμοια,χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Κίνα αξιοποιούν τη γλώσσα τους ως βασικό εργαλείο ήπιας ισχύος, χρησιμοποιώντας την για να διαμορφώσουν ιστορικές αφηγήσεις, πολιτισμικά πρότυπα, τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς, ενισχύοντας παράλληλα τη γεωπολιτική τους θέση και την προώθηση των εθνικών τους συμφερόντων.

Συγκεκριμένα, η Βρετανία χρησιμοποιεί τη γλώσσα της ως εργαλείο ήπιας ισχύος και μέσω των Βρετανικών Συμβουλίων(British Council) προωθεί την αγγλική γλώσσα και τον βρετανικό πολιτισμό σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Γαλλία επίσης, μέσω των Γαλλικών Ινστιτούτων(INSTITUT FRANCAIS) προωθεί τη γαλλική γλώσσα, την κουλτούρα και τις πολιτιστικές της αξίες διεθνώς, ενισχύοντας την επιρροή και τη διεθνή νομιμοποίησή της.

Αντίστοιχα, η Γερμανία αξιοποιεί τα Ινστιτούτα Γκαίτε(Goethe-Institut) για τη διδασκαλία της γερμανικής γλώσσας, την προώθηση της γερμανικής κουλτούρας και επιστήμης, και την ενίσχυση των σχέσεων με διεθνή ακροατήρια.

Ομοίως και η Κίνα αξιοποιεί τα Ινστιτούτα Κομφούκιος(Confucius Institute), για να προωθήσει την κινεζική γλώσσα, τον πολιτισμό και τις αξίες της Κίνας, ενισχύοντας την πολιτιστική επιρροή και το διεθνές της αποτύπωμα.

Συνοψίζοντας, σε όλες τις εν λόγω περιπτώσεις, η γλώσσα λειτουργεί ως κρίσιμο εργαλείο δημόσιας διπλωματίας, ενισχύοντας την ήπια ισχύ,  την διεθνή επιρροή και τη νομιμοποίηση των κρατών αυτών.

Μέσω αυτών των Ινστιτούτων και της ανάπτυξης δικτύων (με πανεπιστήμια, think tanks, πολιτιστικούς φορείς, διαμορφωτές κοινής γνώμης κ.ά.), οι χώρες αυτές προβάλλουν όχι μόνο τον πολιτισμό και τη γλώσσα τους, αλλά και σύγχρονες αξίες και μορφές συνεργασίας που εξυπηρετούν τα μακροπρόθεσμα γεωπολιτικά τους συμφέροντα.

Με αυτόν τον τρόπο, επηρεάζουν ουσιαστικά τη στάση στοχευμένων διεθνών ακροατηρίων, προβάλλοντας τον πολιτισμό, τις αξίες και τις στρατηγικές τους επιδιώξεις, ενώ ταυτόχρονα οικοδομούν σχέσεις εμπιστοσύνης και διαρκούς συνεργασίας που εξασφαλίζουν μακροπρόθεσμη υποστήριξη στις εθνικές τους πρωτοβουλίες.

Με βάση αυτή την προσέγγιση, η ελληνική γλώσσα, με τη διαχρονική της πολιτισμική ακτινοβολία και την ιστορική της συνέχεια, μπορεί να λειτουργήσει ως στρατηγικό εργαλείο ήπιας ισχύος, ενισχύοντας την εικόνα, το κύρος, την αξιοπιστία και τη διεθνή επιρροή της Ελλάδας.

Συγκεκριμένα, η διεθνής αναγνώριση της ελληνικής γλώσσας από την διακήρυξη της UNESCO προσφέρει στην Ελλάδα ένα νομιμοποιημένο διεθνές θεσμικό αφήγημα που αναγνωρίζει τη συμβολή της ελληνικής γλώσσας στη διαμόρφωση της παγκόσμιας νόησης.

Σύμφωνα με την εν λόγω διακήρυξη η ελληνική γλώσσα παρουσιάζεται ως θεμέλιο της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας διανόησης, εργαλείο επιστημονικής ορολογίας, βάση της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού, καθώς και γλωσσικό φορέα ιστορίας 3.500 ετών.

Το γεγονός αυτό, αναδεικνύει την ελληνική γλώσσα σε πυλώνα εθνικής ισχύος και στο ισχυρότερο «Soft Power Brand» της χώρας, στοιχείο που πρέπει να αξιοποιηθεί στρατηγικά από τους διαμορφωτές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και την πολιτική ηγεσία, ώστε η Ελλάδα να κεφαλαιοποιήσει πλήρως το γλωσσικό της κεφάλαιο ως εργαλείο διεθνούς επιρροής.

Συνεπώς, κρίνεται αναγκαία η διαμόρφωση  μιας συνεκτικής και θεσμικά ολιστικής στρατηγικής δημόσιας διπλωματίας(πολιτισμός, εκπαίδευση, απόδημος ελληνισμός κ.λπ.), που θα μετατρέψει την ελληνική γλώσσα σε πολλαπλασιαστή ισχύος, επιτρέποντας στη χώρα να επηρεάσει κρίσιμα διεθνή ακροατήρια και να προωθήσει αποτελεσματικά τα εθνικά της συμφέροντα.

Υπό το πλαίσιο αυτό, η εμπειρία διεθνών Ινστιτούτων γλώσσας και πολιτισμού (Βρετανικό Συμβούλιο, Γαλλικό Ινστιτούτο κ.ά.) μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο για την Ελλάδα, παρέχοντας καθοδήγηση για τη δημιουργία ενός διεθνούς δικτύου ελληνικών ινστιτούτων και δράσεων που θα ενσωματώνουν τη διδασκαλία, τον πολιτισμό, την ελληνική διασπορά και την ψηφιακή προβολή της ελληνικής γλώσσας.

Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα διαθέτει φορείς που προωθούν τη γλώσσα και τον πολιτισμό, όπως το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας (ΚΕΓ), πανεπιστημιακά κέντρα διδασκαλίας ελληνικών και υποστηρικτικές πρωτοβουλίες του Υπουργείου Εξωτερικών, δεν υπάρχει σήμερα ένας οργανισμός με ολοκληρωμένο διεθνές δίκτυο που να προωθεί τη γλώσσα, τον πολιτισμό και τις στρατηγικές αξίες της χώρας. Απουσιάζει, επίσης, μια συνεκτική και ολιστική στρατηγική δημόσιας διπλωματίας που να συνδυάζει διδασκαλία, πολιτιστικές δράσεις, διασπορά και διεθνή δικτύωση. 

Συνεπώς, κρίνεται απαραίτητη η θεσμική ενοποίηση και ο συντονισμός των υφιστάμενων πρωτοβουλιών, ώστε η Ελλάδα να μιλά με μία συνεκτική φωνή στο διεθνές περιβάλλον.

Για την κάλυψη του εν λόγω κενού, η δημιουργία ενός ελληνικού Ινστιτούτου Γλώσσας και Πολιτισμού διεθνούς εμβέλειας θα λειτουργήσει ως στρατηγικός μηχανισμός προβολής της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού, με τους εξής στόχους:

1.   Ίδρυση διεθνούς δικτύου παραρτημάτων: Δημιουργία Ινστιτούτων και πολιτιστικών κέντρων σε κρίσιμες γεωπολιτικά και πολιτιστικά χώρες, αξιοποιώντας τη διεθνή αναγνώριση της ελληνικής γλώσσας από την UNESCO. Ιδιαίτερη σημασία έχει η δημιουργία Ινστιτούτων στις 90 χώρες που υποστήριξαν την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας.

2.   Προώθηση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας: Προώθηση της διδασκαλίας των ελληνικών σε διεθνές επίπεδο, καλύπτοντας όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης και παρέχοντας εξειδικευμένα προγράμματα για πανεπιστημιακούς, ερευνητές και επαγγελματίες. Διαμόρφωση μηχανισμού πιστοποίησης της ελληνομάθειας και υποστήριξη των διδασκόντων και των εκπαιδευτικών φορέων στο εξωτερικό, διασφαλίζοντας υψηλά πρότυπα διδασκαλίας και συνεργασία με ακαδημαϊκούς φορείς και σχολεία. Παράλληλα, παράγεται και διανέμεται εκπαιδευτικό υλικό, αναπτύσσονται ψηφιακές πλατφόρμες και διεξάγονται μαθήματα μέσω e‑Learning, ενώ δημιουργείται ψηφιακό περιεχόμενο για μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό.

3.   Συνεργασία με διεθνείς φορείς και ανάπτυξη δικτύων:Δικτύωση με πανεπιστήμια, think tanks, πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς οργανισμούς καθώς και άλλους διεθνείς φορείς και ανάπτυξη θεσμών όπως τα UNESCO Chairs, για την υποστήριξη της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας, την παραγωγή εκπαιδευτικού και πολιτιστικού υλικού, τις ανταλλαγές και τα προγράμματα κινητικότητας (residencies) για καλλιτέχνες, συγγραφείς, επιστήμονες και ερευνητές. Η δημιουργία συνεργασιών και η ένταξη σε διεθνή δίκτυα επιτρέπει την ανάπτυξη κοινών δράσεων, την προώθηση του ελληνικού πολιτισμού και ενισχύει τη διεθνή εικόνα και την ήπια ισχύ της Ελλάδας σε κρίσιμες γεωπολιτικά και πολιτιστικά χώρες.

Η επιτυχία ενός τέτοιου σχεδίου απαιτεί μετρήσιμους δείκτες απόδοσης (Key Performance Indicators – KPIs), ώστε η ήπια ισχύς να αποτιμάται ως πραγματικός πολλαπλασιαστής ισχύος  και ναμετατρέπεται σε μετρήσιμο εργαλείο εξωτερικής πολιτικής. Ενδεικτικά, μπορούν να αξιολογηθούν ο αριθμός μαθητών που μαθαίνουν ελληνικά στο εξωτερικό, ο αριθμός συνεργασιών με πανεπιστήμια ή ξένους φορείς, η επισκεψιμότητα του ψηφιακού περιεχομένου, το δυνητικό κοινό των εκστρατειών (Media reach), οι συμμετοχές σε προγράμματα κινητικότητας (residencies), καθώς και η αύξηση των θετικών αφηγήσεων για την Ελλάδα στα διεθνή ΜΜΕ.

Παράλληλα, η Ελλάδα οφείλει να εκπονήσει και υλοποιήσει εθνικές πρωτοβουλίες δημόσιας διπλωματίας, οι οποίες θα ενισχύσουν τη διεθνή εικόνα της χώρας και θα συνδέουν την πολιτιστική διπλωματία με τη συνολική στρατηγική εξωτερικής πολιτικής. Συγκεκριμένα, απαιτείται:

1.   Εκπόνηση και υλοποίηση ολιστικής στρατηγικής δημόσιας διπλωματίας: Στρατηγική που θα συνδυάζει τη γλώσσα, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, τον απόδημο ελληνισμό και τα ψηφιακά μέσα, προκειμένου να επιτευχθεί συντονισμένη προβολή και παρουσίαση της Ελλάδας, με στόχο την ενίσχυση της διεθνούς εικόνας, της αξιοπιστίας και επιρροής της χώρας σε κρίσιμα διεθνή ακροατήρια.

2.   Εκπόνηση και υλοποίηση διεθνούς εκστρατείας Στρατηγικής Επικοινωνίας: Εκστρατεία που θα διασφαλίζει την αποστολή του σωστού μηνύματος, μέσω των πλέον κατάλληλων διαύλων επικοινωνίας, στο κατάλληλο ακροατήριο, τη σωστή χρονική στιγμή και με τη μέγιστη δυνατή επίδραση.

Συνοψίζοντας, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η γλώσσα δεν είναι απλώς ένα μέσο μετάδοσης πληροφοριών και γνώσης, αλλά εργαλείο που διαμορφώνει ταυτίσεις, κοινωνικές σχέσεις, συλλογικές αξίες και εθνικές ταυτότητες.

Είναι φορέας και μέσο έκφρασης ενός συγκεκριμένου πολιτισμού και άρρηκτα συνδεδεμένη με τον τρόπο που ερμηνεύουμε τον κόσμο, καθώς και με τον τρόπο που διαμορφώνονται οι αξίες, οι κοινωνικές σχέσεις και ο πολιτισμός ενός έθνους.

Όπως επισημαίνει ο Norman Fairclough (NormanFairclough, Languageandpower, Longman, London, 1989.), η γλώσσα αποτελεί μέσο άσκησης εξουσίας, μέσω του οποίου κοινωνικές και πολιτικές αξίες γίνονται αντιληπτές και νομιμοποιούνται.

Ειδικότερα, η γλώσσα δεν περιορίζεται στη μεταφορά πληροφοριών, αλλά λειτουργεί ως εργαλείο κατασκευής νοήματος, δημιουργίας ταυτοτήτων και διαμόρφωσης αφηγήσεων, με άμεσες επιπτώσεις στη διαμόρφωση στρατηγικών πολιτικών, στην ήπια ισχύ και στη διεθνή εικόνα ενός κράτους.

Υπό αυτή την οπτική, η απόφαση της UNESCO για την ανακήρυξη της 9ης Φεβρουαρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας δεν αποτελεί ένα απλό τρόπαιο προς επίδειξη, αλλά εργαλείο υψίστης στρατηγικής σημασίας.

Η ελληνική γλώσσαπλέον αποτελεί συντελεστή της εθνικής ισχύος και δύναται να λειτουργήσει ως μέσο σύνδεσης ατόμων διαφορετικών εθνοτήτων και πολιτισμών με τον ελληνικό πολιτισμό, επιτρέποντας την ουσιαστική κατανόηση και βιωματική συμμετοχή τους στις πνευματικές, ηθικές και πολιτιστικές αξίες του, ενώ διασφαλίζει τη μετάδοση και διατήρηση των κοινωνικών σχέσεων που συγκροτούν τον ελληνικό πολιτισμό.

Η Ελλάδα έχει την ευλογία και το προνόμιο να διαθέτει μια γλώσσα με παγκόσμια αναγνωρισιμότητα και αποδοχή.

Σε ένα διεθνές περιβάλλον έντονου ανταγωνισμού αφηγήσεων, η χώρα οφείλει να αξιοποιήσει στρατηγικά την ελληνική γλώσσα  ως πηγή νοήματος, αξιών και σύγχρονης δημιουργίας και πολιτισμού για να διαμορφώσει και προβάλλει το δικό της στρατηγικό αφήγημα, ενισχύοντας την εικόνα, την αξιοπιστία και την επιρροή της σε κρίσιμα διεθνή ακροατήρια.

Απαιτείται, η συνειδητοποίηση καιενεργοποίηση αυτού του πλούτου από την ελληνική πολιτεία και όλους τους εθνικούς φορείς, μέσα από ολοκληρωμένες πολιτικές δημόσιας διπλωματίας και στρατηγικής επικοινωνίας, ώστε η γλώσσα να μετατραπεί σε πραγματικό πολλαπλασιαστή ισχύος και μέσο προώθησης των εθνικών συμφερόντων.

Η ελληνική γλώσσα δεν είναι απλώς ένα πολιτιστικό αγαθό, αλλά πυλώνας εθνικής ισχύος, ικανός να ενισχύσει αποφασιστικά τη θέση της χώρας στο διεθνές σύστημα. 

Ένα σοβαρό ζήτημα δημόσιας ασφάλειας ταλανίζει τις τελευταίες εβδομάδες το Εργοχώρι Βέροιας και τα γύρω χωριά, καθώς ο κεντρικός δρόμος 25ης Μαρτίου παραμένει πλήρως χωρίς φωτισμό για περισσότερο από δύο μήνες. Παρά τις επανειλημμένες αναφορές των κατοίκων προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, δεν έχει σημειωθεί καμία ενέργεια για την αποκατάσταση της βλάβης, με αποτέλεσμα εκατοντάδες πολίτες —και ιδιαίτερα μαθητές— να μετακινούνται καθημερινά σε συνθήκες πλήρους συσκότισης.

Μέλος του ΠΕΣ Εργοχωρίου απέστειλε στην εφημερίδα μας καταγγελία, στην οποία περιγράφει με λεπτομέρειες την κατάσταση και απευθύνει έκκληση για άμεση παρέμβαση των αρμόδιων φορέων. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της καταγγελίας:

Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να καταγγείλω ένα σοβαρό και διαρκώς επιδεινούμενο πρόβλημα που αφορά την καθημερινή ασφάλεια εκατοντάδων κατοίκων του Εργοχωρίου Βέροιας και των γύρω χωριών (Πατρίδα, Τρίλοφος). Εδώ και περίπου δύο μήνες, ο κεντρικός δρόμος ταχείας κυκλοφορίας 25ης Μαρτίου, ένας από τους σημαντικότερους άξονες της περιοχής, παραμένει εντελώς χωρίς φωτισμό.

Παρά τα επανειλημμένα τηλεφωνήματα και αιτήματα προς τη ΔΕΗ και τον Δήμο Βέροιας, μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει καμία ενέργεια για την αποκατάσταση του προβλήματος. Ως αποτέλεσμα, οι κάτοικοι—και κυρίως τα παιδιά μας—αναγκάζονται να κινούνται καθημερινά μέσα στο απόλυτο σκοτάδι.

Η κατάσταση είναι απαράδεκτη, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι η συγκεκριμένη οδός εξυπηρετεί περισσότερους από 2.500 κατοίκους και οδηγεί σε πέντε μεγάλα σχολεία, καθώς και στο νυχτερινό σχολείο. Επιπλέον, ο δρόμος δεν διαθέτει πεζοδρόμιο, ούτε διαβάσεις πεζών, με αποτέλεσμα η μετακίνηση να γίνεται επικίνδυνη ακόμη και μέρα μεσημέρι, πόσο μάλλον σε έναν σκοτεινό δρόμο ταχείας κυκλοφορίας.

Το 2025 θεωρούμε αυτονόητο ότι ο φωτισμός, η ασφαλής διέλευση και η προστασία των παιδιών μας θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα. Αντ’ αυτού, εδώ και εβδομάδες παραμένουμε θεατές σε μια επικίνδυνη και ανεξήγητη αδράνεια.

Ζητούμε άμεσα την ανάδειξη του θέματος από το sure σας και την πίεση προς τους αρμόδιους φορείς ώστε να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα χωρίς άλλη καθυστέρηση. Δεν πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να θρηνήσουμε κάποιο ατύχημα για να λυθεί ένα τόσο απλό και στοιχειώδες ζήτημα.

Με εκτίμηση 

Μέλος ΠΕΣ ΕΡΓΟΧΩΡΙΟΥ

Το Σωματείο Ιδιοκτητών Καφετεριών – Κέντρων Διασκέδασης και Ψυχαγωγίας Βεροίας αναλαμβάνει πρωτοβουλία αλληλεγγύης, προκειμένου να συνδράμει εμπράκτως στην ανακούφιση των συμπολιτών μας που έχουν ανάγκη λόγω των δύσκολων συνθηκών που βιώνουμε όλοι σήμερα.

Καλεί λοιπόν το κοινό της πόλης μας, εν όψει των γιορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς έτσι ώστε: να συγκεντρωθούν τρόφιμα και εφόδια πρώτης ανάγκης, για να διανεμηθούν σε άπορες οικογένειες της πόλης μας και της ευρύτερης περιοχής του Δήμου.

Τα είδη θα συγκεντρώνονται στο καφέ «LePetit», επί της οδού Βικέλα 10 και στο καφέ-μπαρ «Floretta» επί της οδού Μητροπόλεως 54 από την Τετάρτη  3/12/25 έως την Δευτέρα 22/12/25.

Οι ανάγκες αυτές είναι οι εξής:

1.Τρόφιμα

Τυρί φέτα, δημητριακά, μέλι, σάλτσα ντομάτας.

Ξύδι, χυμός λεμονιού, μπαχαρικά, αλάτι, πιπέρι, λάδι.

2.Αναλώσιμα είδη σπιτιού

Χαρτικά είδη- αλουμινόχαρτα-μεμβράνες-λαδόκολλες.

Απορρυπαντικά-καθαριστικά –χλωρίνες – μαλακτικά ρούχων.

Σφουγγάρια μπάνιου- κουζίνας, wettex,.

Σακούλες απορριμμάτων (και για καλαθάκια).

3.Φάρμακα και είδη προσωπικής υγιεινής

αντιπυρετικά, γάζες, οινόπνευμα, επίδεσμοι.

αντικουνουπικά, σαμπουάν και λοσιόν, αφρόλουτρα, αποσμητικά.

Μωρομάντηλα, αποφρακτικά μύτης, χανζαπλαστ, .

Σερβιέτες, αντηλιακά, betadine, βαμβάκι.

4. Διάφορα

Παιχνίδια, μπάλες , laptop, tablets. 

Για το Σωματείο

Ο Πρόεδρος                                                         Ο Γραμματέας

 Φωτόπουλος  Κωνσταντίνος                                      Συμεωνίδης Γεώργιος        

Πέρα από τα Εμπόδια: Η Προσβασιμότητα

ως Πράξη και η Κοινωνία ως Επιλογή

Κάθε 3 Δεκεμβρίου μάς υπενθυμίζει κάτι που δεν θα έπρεπε να χρειάζεται υπενθύμιση: η ισότιμη συμμετοχή των Ατόμων με Αναπηρίες στην κοινωνία και τον αθλητισμό δεν είναι ούτε χάρη ούτε πολυτέλεια – είναι δικαίωμα. Ωστόσο, στην πράξη, η καθημερινότητα δείχνει πως τα πραγματικά εμπόδια δεν είναι μόνο εκείνα που φαίνονται.

Η Προσβασιμότητα που μένει στα χαρτιά:Τα τελευταία χρόνια γίνεται συχνά λόγος για την ανάγκη προσβασιμότητας στους δημόσιους χώρους και ιδιαίτερα στον αθλητισμό. Η θεωρία είναι ξεκάθαρη, οι ευρωπαϊκές οδηγίες επίσης – όμως η πράξη συχνά μένει πίσω. Σε πολλές πόλεις, οι αθλητικές εγκαταστάσεις εξακολουθούν να έχουν χωροταξικούς περιορισμούς:

- οι υποδομές είναι παλιές και δύσκολα προσαρμόζονται.

- οι διαδικασίες συμμετοχής σε προγράμματα άθλησης για ΑμεΑ δεν είναι πάντα ξεκάθαρες ή φιλικές.

Προσβασιμότηταδεν είναι μόνο η ράμπα στην είσοδο. Είναι και ο επαρκής φωτισμός, η σαφής σήμανση, η ασφαλής διαδρομή, η ψυχολογική ασφάλεια ενός χώρου, η εκπαίδευση του προσωπικού, η διάθεση για συμπερίληψη. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν το περιβάλλον όπου ένα άτομο μπορεί πραγματικά να συμμετάσχει.

Τα "Αόρατα" Εμπόδια: Όταν η Κοινωνία δεν είναι έτοιμη:Ακόμη και όταν ο χώρος είναι προσβάσιμος, υπάρχει κάτι που δεν διορθώνεται με τεχνικές προδιαγραφές και αυτό είναι η στάση της κοινωνίας. Τα πιο επίμονα εμπόδια δεν είναι υλικά, είναι οι νοοτροπίες όπως:

- το επίμονο βλέμμα της έκπληξης όταν ένα άτομο με αναπηρία φτάνει για προπόνηση.

- η λανθασμένη υπόθεση ότι "δεν μπορούν", "δεν τους ενδιαφέρει", "δεν είναι ασφαλές".

- Η αδυναμία πολλών να δουν τον άνθρωπο και όχι τον περιορισμό.

Η αναπηρία συχνά γίνεται "ορατή" μόνο όταν κάποιο άτομο διεκδικεί χώρο που μέχρι χθες θεωρούνταν δεδομένος για τους άλλους: σε ένα γήπεδο, σε έναν διάδρομο τρεξίματος, σε μια διοργάνωση. Και εκεί φαίνεται καθαρά ότι η κοινωνική προσβασιμότητα χρειάζεται όσο και η χωρική.

Η Ισότιμη Συμμετοχή στον Αθλητισμό ως Καθρέφτης της Κοινωνίας: Ο αθλητισμός έχει μια μοναδική δύναμη: αποκαλύπτει την ουσία μιας κοινωνίας. Όταν ένας αθλητής με αναπηρία:

- βρίσκει χώρο,

- βρίσκει προπονητή,

- βρίσκει ομάδα,

- βρίσκει σεβασμό,

τότε αυτό σημαίνει ότι και η κοινωνία γύρω του έχει κάνει βήματα.

Όταν όμως συναντά εμπόδια – φανερά ή αόρατα – αυτό δείχνει πως έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας. Η αληθινή ισότητα δεν είναι να προσπαθούμε να "χωρέσουν" τα ΑμεΑ σε έναν ήδη υπάρχοντα κόσμο. Είναι να διαμορφώσουμε έναν κόσμο που τους ανήκει εξίσου.

Η Πρόσκληση προς Όλους μας:Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία δεν είναι απλώς μια μέρα ευαισθητοποίησης. Είναι μια υπενθύμιση ευθύνης:

- Στους δήμους, να επενδύουν σε αθλητικές υποδομές που σέβονται όλους.

- Στα σχολεία, να καλλιεργούν την κουλτούρα της συμπερίληψης από νωρίς.

- Στις αθλητικές κοινότητες, να ανοίγουν τις πόρτες τους σε όσους θέλουν να συμμετέχουν.

- Σε όλους μας, να βλέπουμε τον άνθρωπο και όχι το εμπόδιο.

Γιατί ένας χώρος μπορεί να είναι προσβάσιμος χωρίς να είναι συμπεριληπτικός. Αλλά ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει έναν χώρο πραγματικά συμπεριληπτικό, με μια πράξη κατανόησης, ένα χαμόγελο, μια φυσική αποδοχή.

Η ισότιμη συμμετοχή δεν θα επιτευχθεί μόνο με τις αλλαγές στις υποδομές. Θα έρθει όταν αλλάξουμε όλοι μας τον τρόπο που βλέπουμε τη συμμετοχή, την προσπάθεια, τη διαφορετικότητα. Η αναπηρία δεν περιορίζει τον αθλητή, αλλά τα εμπόδια γύρω του τον περιορίζουν.

Και αυτά μπορούν – και πρέπει – να αλλάξουν.

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2025 η φιλική ημερίδα κολύμβησης των Ακαδημιών, που διοργάνωσε η Κολυμβητική Ακαδημία «Νάουσα», υπό την αιγίδα του Δήμου Νάουσας και της Αντιδημαρχίας Αθλητισμού.

Στην ημερίδα συμμετείχαν συνολικά 250 νεαροί αθλητές από πέντε πόλεις —Κοζάνη, Γιαννιτσά, Θεσσαλονίκη, Σέρρες και Νάουσα— δημιουργώντας μια όμορφη και ζωντανή αγωνιστική εικόνα στο Δημοτικό Κολυμβητήριο. Το πλήθος γονέων και συνοδών που βρέθηκε στις κερκίδες συνέβαλε σε μια ενθουσιώδη ατμόσφαιρα, ενισχύοντας ηθικά τους μικρούς κολυμβητές.

Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία της η Αντιδήμαρχος Παιδείας, Νεολαίας και Αθλητισμού, κα Χριστίνα Ράλλη, η οποία συνεχάρη τους διοργανωτές για την άρτια προετοιμασία και τους αθλητές για την προσπάθεια και την αγωνιστικότητά τους. Η κ. Ράλλη επεσήμανε τη σταθερή στήριξη του Δήμου σε δράσεις που προάγουν τον αθλητισμό, την ευγενή άμιλλα και τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών και των νέων.

Ο Δήμος Νάουσας και η Αντιδημαρχία Παιδείας, Νεολαίας και Αθλητισμού ευχαριστούν θερμά την Κολυμβητική Ακαδημία «Νάουσα», τους προπονητές, τους εθελοντές και όλες τις συμμετέχουσες ομάδες για τη συμβολή τους στην άψογη διεξαγωγή της ημερίδας, και εύχονται σε όλους τους μικρούς αθλητές καλή συνέχεια στις αγωνιστικές τους δραστηριότητες