Το κέντρο δια βίου μάθησης Easy Education συμμετέχοντας στην δράση του ΟΑΕΔ (ειδικές τιμές στους ανέργους) διοργανώνει:

Πρόγραμμα ΔΩΡΕΑΝ εκπαίδευσης στην αγγλική γλώσσα για την απόκτηση πιστοποιητικού αναγνωρισμένου από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ και αποδεκτό από το ΑΣΕΠ.
300 θέσεις ωφελουμένων για το Ν. Ημαθίας

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας ενημερώνει τους αναγνώστες της ότι για το μήνα Αύγουστο, θα λειτουργεί καθημερινά από τη Δευτέρα μέχρι και το Σάββατο, από τις 8 το πρωί  μέχρι τις 3 το μεσημέρι.

Ελάτε στη Δημόσια Βιβλιοθήκη, στην οδό Έλλης 8, στο κέντρο της Βέροιας:

Κ.Ε.Π.Α. ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ / «Θερινό Σινεμά» στο πάρκο!

Ένας μήνας προβολών, με ελεύθερη είσοδο

3 Αυγούστου - 14 Αυγιούστου

ώρα έναρξης: 21:15, πάρκο Αγ. Αναργύρων

Ισπανόφωνες  ταινίες Ισπανία • Αργεντινή • Ισημερινός

• ΠΕ 6/8 Mamacumpleciena³os/ Η μαμά κλείνει τα 100

Σκηνοθεσία: CarlosSaura

Η μαμά κλείνει τα 100(Ισπανία, 1979, 95’), του CarlosSauraμε τους GeraldineChaplin, AmparoMuñoz, FernandoFernán-Gómez, RafaelaAparicio, NormanBrisky, CaroSoriano, José Vivo.

Στο παλιό σπίτι μιας οικογένειας θα γιορταστούν μ’ ένα οικογενειακό δείπνο, τα εκατοστά γενέθλια της γιαγιάς. Με αυτή την αφορμή, καταφθάνουν όλα τα μέλη της οικογένειας, εκτός από ένα, που έχει πεθάνει, αλλά διατηρεί τη θέση του στο τραπέζι. Μετά από τις πρώτες εκδηλώσεις χαράς, η ατμόσφαιρα στο σπίτι αρχίζει να φορτίζεται. Πάθη, θυμοί, μίση και νευρώσεις δημιουργούν ένα κλίμα που θα οδηγήσεις στο σημείο κάποια από τα μέλη της οικογένειας να συνωμοτήσουν για να σκοτώσουν την γιαγιά και να την κληρονομήσουν. 

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• ΠΑ 7/8  ELSUR  / Ο Νότος

Σκηνοθεσία: VictorEriCe

Αργεντίνικη ταινία, σκηνοθεσία Φερ.Σολάναςμε τους: Σούσου Πεκοράρο,Μίγκουελ Ανχελ Σόλα, Φιλίπ Οτάρ

Η περιπλάνηση ενός πρώην πολιτικού κρατουμένου στο Μπουένος Αιρες, μετά την πτώση της χούντας του 1983, όπου βρίσκεται αντιμέτωπος με τις μνήμες του παρελθόντος και τα φαντάσματα παλιών φίλων που έφυγαν

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• ΔΕ 10/8  Tapas/ Μικρά μυστικά

Σκηνοθεσία: Josι Corbacho& JuanCruz

Στο μπαρ του Λόλο, σε μια γειτονιά στα προάστια της Βαρκελώνης, διαπλέκονται οι ιστορίες καθημερινών ανθρώπων με «μικρά μυστικά». Μία ηλικιωμένη έμπορος ναρκωτικών, μία μέσης ηλικίας γυναίκα που ερωτεύεται έναν νεότερό της άνδρα, ένας κινέζος μάγειρας και ο απελπισμένος ιδιοκτήτης του μπαρ, συνθέτουν μία ελεγεία για τη ζωή, που περνά και χάνεται, ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι.
Κινηματογραφώντας εξαιρετικά την αστική περιφέρεια της Βαρκελώνης, αποκλείοντας από τις εικόνες τους το τουριστικό βλέμμα πάνω στην ισπανική μεγαλούπολη και παίζοντας ανάμεσα στο έξω (η απρόσωπη συνοικία της πόλης) και το μέσα (οι ασφυκτικοί χώροι των διαμερισμάτων), οι δύο ταλαντούχοι σκηνοθέτες διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον της πλοκής, «κρατώντας» τα μυστικά των ηρώων. Η ταινία  ουσιαστικά μιλά για τον φόβο της μοναξιάς και του θανάτου και την αδήριτη ανάγκη για επικοινωνία, αγάπη και έρωτα. Απέσπασε βραβείο Γκόγια πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη, βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ του Μόντρεαλ και βραβείο σκηνοθεσίας και γυναικείας ερμηνείας στο φεστιβάλ της Μάλαγα. 

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• ΤΡ 11/8  Viridiana/ Bιριδιάνα

Σκηνοθεσία: LuisBunuelle

VIRIDIANA

Η δόκιμη μοναχή Βιριδιάνα επισκέπτεται τον θείο της, ο οποίος αποπειράται να τη βιάσει και αυτοκτονεί. Εκείνη, γεμάτη τύψεις, εγκαταλείπει το μοναστήρι και αφιερώνεται σε αγαθοεργίες.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• TE 12/8  Las13 rosas/ Τα 13 τριαντάφυλλα

Σκηνοθεσία: EmilioMartνnezLazaro

Las13 rosas(Τα 13 τριαντάφυλλα), EmilioMartínezLázaro, 2007, 100’

Μετά τη νίκη των φρανκικών στρατευμάτων το 1939, ο Φράνκο υπόσχεται ότι θα τιμωρηθούν μόνο όσοι από τους αντιπάλους έχουν «ματωμένα χέρια». Δεκατρείς γυναίκες που δεν είχαν διαπράξει κανένα έγκλημα, συλλαμβάνονται με την κατηγορία της ανταρσίας, και καταδικάζονται σε θάνατο.

Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Υποψήφια για 14 βραβεία Γκόγια. Κέρδισε 4 (μουσικής, δεύτερου αντρικού ρόλου, φωτογραφίας και κουστουμιών).

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• ΠΕ 13/8 Lalenguadelasmariposas/ η γλώσσα της πεταλούδας

Σκηνοθεσία: Josι LuisCuerda

Όταν μιλάει η αλήθεια περιττεύουν τα υπόλοιπα. Η σαφήνεια με την οποία μας εξιστορεί ο ισπανός σκηνοθέτης José LuisCuerdaτην ζωή σε ένα μικρό χωριό της Γαλικίας, την δύσκολη χρονιά του 1936, η δύναμη και η ειλικρίνεια της εικόνας του, καθώς περιγράφει τον στραγγαλισμό της δημοκρατίας από τις φρανκικές φασιστικές ορδές, του επιτρέπει ακόμα και κάποιες σκηνοθετικές ευκολίες, όπως αυτή που κατά την διάρκεια της υπαίθριας γιορτής, μαζεύονται τα σύννεφα και ξεσπάει η νεροποντή, την ώρα που οι άσπονδοι εχθροί της δημοκρατίας μαζεύουν τις δυνάμεις τους, για να της επιτεθούν. Η άγνοια και ο φόβος, τα διαχρονικά όπλα της αντίδρασης απέναντι στις υγιείς δυνάμεις της προόδου, έρχονται να αποτυπωθούν με όλη τους την σκληρότητα στην μεγαλειώδη τελική σκηνή της ταινίας. Ο μικρός Moncho, το οκτάχρονο σπουργιτάκι, βλέπει να οδηγούν τον δάσκαλό του πάνω στο καμιόνι μαζί με τους υπόλοιπους δημοκρατικούς. Αυτόν τον δάσκαλο που τους διάβαζε στην τάξη ποίηση, τους δίδασκε τον AntonioMachado, αυτόν τον δάσκαλο που τους έλεγε πως «τα βιβλία είναι ο τόπος που δεν παγώνουν τα όνειρα». Όλος ο κόσμος δίπλα του φοβισμένος να βρίζει, ακόμα και η ίδια του η μάνα και ο πατέρας. Δεν μπορεί να καταλάβει, γιατί το «άθεος» και το «κομμούνι» είναι βρισιές και γιατί αν δεν φωνάξει και ο ίδιος, ο πατέρας του κινδυνεύει να συλληφθεί και αυτός μαζί με τους υπόλοιπους. Αρπάζει τις πέτρες και τρέχει ξωπίσω από το καμιόνι. Από το στόμα του θα βγουν οι λέξεις “tilonorrinco” και «προβοσκίδα» ένα μάντρα, ένας κώδικας επικοινωνίας που σφηνώθηκε βαθιά μέσα στο κεφάλι του μικρού, τις μέρες που η διδασκαλία γινόταν στην ύπαιθρο, τότε που ο δάσκαλος ο DonGregorio(FernandoFernánGómez) προσπαθούσε να φτιάξει την πρώτη ελεύθερη γενιά που χρειάζεται, για να μην λείψει ποτέ από τον κόσμο η δημοκρατία. Μέσα από την αθώα παιδική ματιά του καταπληκτικού ManuelLozanoκαθρεφτίζονται οι ταραγμένες σελίδες της απαρχής του Ισπανικού εμφύλιου. Μια ταινία, που θα μπορούσε να είχε προβληθεί στα κυριακάτικα απογεύματα του κινηματογράφου Φιλίπ, στα πλαίσια των ταινιών για παιδιά και εφήβους, αν η κρίση αξιών που μάστιζε εδώ και πάρα πολλά χρόνια την πατρίδα μας δεν μετατρέπονταν σε οικονομική κρίση και όχι μόνο. Μια ταινία τρυφερή σε πρώτο επίπεδο με την αγωνία και την σκληρότητα να υποβόσκουν κάθε δευτερόλεπτο.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• ΠΑ 14/8 Quι tanlejos/ Πόσο πιο μακριά ακόμα;

Σκηνοθεσία: TaniaHermida

Σε συνεργασία με το Προξενείο του Ισημερινού στην Αθήνα.

Qué tanlejos(Πόσο πιο μακριά ακόμα;), TaniaHermida, 2006, 92’

Η Εσπεράνθα, ισπανίδα τουρίστρια και η Τριστέσα, φοιτήτρια από τον Ισημερινό, γνωρίζονται σ’ ένα λεωφορείο με προορισμό την Κουένκα, όπου πηγαίνουν για διαφορετικούς λόγους. Στη διάρκεια της διαδρομής όμως, βρίσκονται ακινητοποιημένες εξ αιτίας μιας εθνικής απεργίας. Επειδή έχουν αποκλειστεί οι δρόμοι, οι δυο κοπέλες αποφασίζουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους με ωτοστόπ. Αρχίζουν να γνωρίζονται καλύτερα μεταξύ τους, αλλά και να γνωρίζουν αρκετά πιο ουσιαστικά την χώρα του Ισημερινού και τους ανθρώπους της. Έτσι,  ο προορισμός τους αποδεικνύεται πως βρίσκεται τελικά πολύ πιο μακριά απ’ όσο υπολόγιζαν. 

Κ.Ε.Π.Α. ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ / «Θερινό Σινεμά» στο πάρκο!

Ένας μήνας προβολών, με ελεύθερη είσοδο

3 Αυγούστου - 14 Αυγιούστου

ώρα έναρξης: 21:15, πάρκο Αγ. Αναργύρων

Ισπανόφωνες  ταινίες Ισπανία • Αργεντινή • Ισημερινός

• TE 5/8 Panegre/ Μαύρο Ψωμί

Σκηνοθεσία: Agustν deVillaronga

Η ταινία βραβεύτηκε με 9 βραβεία Γκόγια 2011 μεταξύ των οποίων καλλίτερης ταινίας και καλλίτερου σκηνοθέτη, 15 βραβεία Gaudí 2011 και το Αργυρό Κοχύλι καλλίτερης ηθοποιού του Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν 2010.

Η ταινία, βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα και σε άλλα έργα του συγγραφέα Έμιλι Τεϊσιδόρ, αποφεύγει την ηθογραφία και το χρονογράφημα για να επικεντρωθεί στους χαρακτήρες των ηρώων και τα αισθήματά τους, μέσω των οποίων σκιαγραφούνται οι τρομακτικές συνέπειες του ισπανικού εμφύλιου πολέμου.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• ΠΕ 6/8 Mamacumpleciena³os/ Η μαμά κλείνει τα 100

Σκηνοθεσία: CarlosSaura

Η μαμά κλείνει τα 100(Ισπανία, 1979, 95’), του CarlosSauraμε τους GeraldineChaplin, AmparoMuñoz, FernandoFernán-Gómez, RafaelaAparicio, NormanBrisky, CaroSoriano, José Vivo.

Στο παλιό σπίτι μιας οικογένειας θα γιορταστούν μ’ ένα οικογενειακό δείπνο, τα εκατοστά γενέθλια της γιαγιάς. Με αυτή την αφορμή, καταφθάνουν όλα τα μέλη της οικογένειας, εκτός από ένα, που έχει πεθάνει, αλλά διατηρεί τη θέση του στο τραπέζι. Μετά από τις πρώτες εκδηλώσεις χαράς, η ατμόσφαιρα στο σπίτι αρχίζει να φορτίζεται. Πάθη, θυμοί, μίση και νευρώσεις δημιουργούν ένα κλίμα που θα οδηγήσεις στο σημείο κάποια από τα μέλη της οικογένειας να συνωμοτήσουν για να σκοτώσουν την γιαγιά και να την κληρονομήσουν. 

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• ΠΑ 7/8  ELSUR  / Ο Νότος

Σκηνοθεσία: VictorEriCe

Αργεντίνικη ταινία, σκηνοθεσία Φερ.Σολάναςμε τους: Σούσου Πεκοράρο,Μίγκουελ Ανχελ Σόλα, Φιλίπ Οτάρ

Η περιπλάνηση ενός πρώην πολιτικού κρατουμένου στο Μπουένος Αιρες, μετά την πτώση της χούντας του 1983, όπου βρίσκεται αντιμέτωπος με τις μνήμες του παρελθόντος και τα φαντάσματα παλιών φίλων που έφυγαν

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• ΔΕ 10/8  Tapas/ Μικρά μυστικά

Σκηνοθεσία: Josι Corbacho& JuanCruz

Στο μπαρ του Λόλο, σε μια γειτονιά στα προάστια της Βαρκελώνης, διαπλέκονται οι ιστορίες καθημερινών ανθρώπων με «μικρά μυστικά». Μία ηλικιωμένη έμπορος ναρκωτικών, μία μέσης ηλικίας γυναίκα που ερωτεύεται έναν νεότερό της άνδρα, ένας κινέζος μάγειρας και ο απελπισμένος ιδιοκτήτης του μπαρ, συνθέτουν μία ελεγεία για τη ζωή, που περνά και χάνεται, ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι.
Κινηματογραφώντας εξαιρετικά την αστική περιφέρεια της Βαρκελώνης, αποκλείοντας από τις εικόνες τους το τουριστικό βλέμμα πάνω στην ισπανική μεγαλούπολη και παίζοντας ανάμεσα στο έξω (η απρόσωπη συνοικία της πόλης) και το μέσα (οι ασφυκτικοί χώροι των διαμερισμάτων), οι δύο ταλαντούχοι σκηνοθέτες διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον της πλοκής, «κρατώντας» τα μυστικά των ηρώων. Η ταινία  ουσιαστικά μιλά για τον φόβο της μοναξιάς και του θανάτου και την αδήριτη ανάγκη για επικοινωνία, αγάπη και έρωτα. Απέσπασε βραβείο Γκόγια πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη, βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ του Μόντρεαλ και βραβείο σκηνοθεσίας και γυναικείας ερμηνείας στο φεστιβάλ της Μάλαγα. 

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• ΤΡ 11/8  Viridiana/ Bιριδιάνα

Σκηνοθεσία: LuisBunuelle

VIRIDIANA

Η δόκιμη μοναχή Βιριδιάνα επισκέπτεται τον θείο της, ο οποίος αποπειράται να τη βιάσει και αυτοκτονεί. Εκείνη, γεμάτη τύψεις, εγκαταλείπει το μοναστήρι και αφιερώνεται σε αγαθοεργίες.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• TE 12/8  Las13 rosas/ Τα 13 τριαντάφυλλα

Σκηνοθεσία: EmilioMartνnezLazaro

Las13 rosas(Τα 13 τριαντάφυλλα), EmilioMartínezLázaro, 2007, 100’

Μετά τη νίκη των φρανκικών στρατευμάτων το 1939, ο Φράνκο υπόσχεται ότι θα τιμωρηθούν μόνο όσοι από τους αντιπάλους έχουν «ματωμένα χέρια». Δεκατρείς γυναίκες που δεν είχαν διαπράξει κανένα έγκλημα, συλλαμβάνονται με την κατηγορία της ανταρσίας, και καταδικάζονται σε θάνατο.

Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Υποψήφια για 14 βραβεία Γκόγια. Κέρδισε 4 (μουσικής, δεύτερου αντρικού ρόλου, φωτογραφίας και κουστουμιών).

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• ΠΕ 13/8 Lalenguadelasmariposas/ η γλώσσα της πεταλούδας

Σκηνοθεσία: Josι LuisCuerda

Όταν μιλάει η αλήθεια περιττεύουν τα υπόλοιπα. Η σαφήνεια με την οποία μας εξιστορεί ο ισπανός σκηνοθέτης José LuisCuerdaτην ζωή σε ένα μικρό χωριό της Γαλικίας, την δύσκολη χρονιά του 1936, η δύναμη και η ειλικρίνεια της εικόνας του, καθώς περιγράφει τον στραγγαλισμό της δημοκρατίας από τις φρανκικές φασιστικές ορδές, του επιτρέπει ακόμα και κάποιες σκηνοθετικές ευκολίες, όπως αυτή που κατά την διάρκεια της υπαίθριας γιορτής, μαζεύονται τα σύννεφα και ξεσπάει η νεροποντή, την ώρα που οι άσπονδοι εχθροί της δημοκρατίας μαζεύουν τις δυνάμεις τους, για να της επιτεθούν. Η άγνοια και ο φόβος, τα διαχρονικά όπλα της αντίδρασης απέναντι στις υγιείς δυνάμεις της προόδου, έρχονται να αποτυπωθούν με όλη τους την σκληρότητα στην μεγαλειώδη τελική σκηνή της ταινίας. Ο μικρός Moncho, το οκτάχρονο σπουργιτάκι, βλέπει να οδηγούν τον δάσκαλό του πάνω στο καμιόνι μαζί με τους υπόλοιπους δημοκρατικούς. Αυτόν τον δάσκαλο που τους διάβαζε στην τάξη ποίηση, τους δίδασκε τον AntonioMachado, αυτόν τον δάσκαλο που τους έλεγε πως «τα βιβλία είναι ο τόπος που δεν παγώνουν τα όνειρα». Όλος ο κόσμος δίπλα του φοβισμένος να βρίζει, ακόμα και η ίδια του η μάνα και ο πατέρας. Δεν μπορεί να καταλάβει, γιατί το «άθεος» και το «κομμούνι» είναι βρισιές και γιατί αν δεν φωνάξει και ο ίδιος, ο πατέρας του κινδυνεύει να συλληφθεί και αυτός μαζί με τους υπόλοιπους. Αρπάζει τις πέτρες και τρέχει ξωπίσω από το καμιόνι. Από το στόμα του θα βγουν οι λέξεις “tilonorrinco” και «προβοσκίδα» ένα μάντρα, ένας κώδικας επικοινωνίας που σφηνώθηκε βαθιά μέσα στο κεφάλι του μικρού, τις μέρες που η διδασκαλία γινόταν στην ύπαιθρο, τότε που ο δάσκαλος ο DonGregorio(FernandoFernánGómez) προσπαθούσε να φτιάξει την πρώτη ελεύθερη γενιά που χρειάζεται, για να μην λείψει ποτέ από τον κόσμο η δημοκρατία. Μέσα από την αθώα παιδική ματιά του καταπληκτικού ManuelLozanoκαθρεφτίζονται οι ταραγμένες σελίδες της απαρχής του Ισπανικού εμφύλιου. Μια ταινία, που θα μπορούσε να είχε προβληθεί στα κυριακάτικα απογεύματα του κινηματογράφου Φιλίπ, στα πλαίσια των ταινιών για παιδιά και εφήβους, αν η κρίση αξιών που μάστιζε εδώ και πάρα πολλά χρόνια την πατρίδα μας δεν μετατρέπονταν σε οικονομική κρίση και όχι μόνο. Μια ταινία τρυφερή σε πρώτο επίπεδο με την αγωνία και την σκληρότητα να υποβόσκουν κάθε δευτερόλεπτο.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _  _ _ _ _ _ _

• ΠΑ 14/8 Quι tanlejos/ Πόσο πιο μακριά ακόμα;

Σκηνοθεσία: TaniaHermida

Σε συνεργασία με το Προξενείο του Ισημερινού στην Αθήνα.

Qué tanlejos(Πόσο πιο μακριά ακόμα;), TaniaHermida, 2006, 92’

Η Εσπεράνθα, ισπανίδα τουρίστρια και η Τριστέσα, φοιτήτρια από τον Ισημερινό, γνωρίζονται σ’ ένα λεωφορείο με προορισμό την Κουένκα, όπου πηγαίνουν για διαφορετικούς λόγους. Στη διάρκεια της διαδρομής όμως, βρίσκονται ακινητοποιημένες εξ αιτίας μιας εθνικής απεργίας. Επειδή έχουν αποκλειστεί οι δρόμοι, οι δυο κοπέλες αποφασίζουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους με ωτοστόπ. Αρχίζουν να γνωρίζονται καλύτερα μεταξύ τους, αλλά και να γνωρίζουν αρκετά πιο ουσιαστικά την χώρα του Ισημερινού και τους ανθρώπους της. Έτσι,  ο προορισμός τους αποδεικνύεται πως βρίσκεται τελικά πολύ πιο μακριά απ’ όσο υπολόγιζαν.