Γράφει ο Ηλίας Τσέχος

‘’ Αχ αυτός ο χρόνος, αυτό το τίποτα, αυτός ο αέρας που μας κυβερνά, που ζούμε μέσα του χωρίς να τον λογαριάζουμε και που όταν μας στέλνει τον λογαριασμό του, τα χάνουμε…’’, σελ. 443
‘’ Ένας κύκλος η ζωή κι εμείς μέσα της στροβιλιζόμαστε, πότε εδώ και πότε εκεί, αθύρματα στις απότομες ανηφοριές και κατηφοριές, στις κλειστές στροφές, στις αναπάντεχες αναταράξεις, στις απρόσμενες θύελλες, στις αβυσσαλέες χαράδρες. Πλέκεται η μοίρα μας στη δίνη της πολιτικής των μικρών και των μεγάλων, που σβήνει με μια μονοκονδυλιά έθνη ολόκληρα και τα ξεριζώνει απ΄ τη γη των προγόνων, οδηγώντας τα στο άγνωστο…’’ σελ. 81
‘’ Ανέβαιναν τα εφόδια στο βουνό με τα μουλάρια, έφταναν και στα μέρη των εβραίων που αγνάντευαν τον κάμπο και την πόλη με τη σκέψη τους στην αποκλεισμένη χάβρα. Πως θα μπορούσαν να δουν τη βία που είχε ξεσπάσει στα αρχοντικά της Μπαρμπούτας; Ποιος άνεμος θα μπορούσε να μεταφέρει στ΄ αφτιά τους τις κραυγές και τις οιμωγές των δικών τους, απ΄ τα αλύπητα χτυπήματα του υποκόπανου των ξανθών ανθρωποειδών; ‘’ σελ. 331
‘’Τίποτα δεν λογαριάζουν τα νιάτα, τίποτα δεν μπορεί να ξεστρατίσει τα θέλω τους, τραβούν μπροστά σ΄ αυτό το άγνωστο που τους ορίζει η μοίρα, σ΄ αυτό το υπέροχο άγνωστο που γεμίζει την ψυχή τους. Δεκάρα δεν δίνουν για προκαταλήψεις και συμβάσεις…’’ σελ. 207
‘’ Τι ήταν αυτό, να γκρεμίζονται τόσο γρήγορα τα παλιά αρχοντικά; Ευτυχώς υπήρχαν και κάποιοι λιγοστοί φωτογράφοι που είχαν προλάβει να αποθανατίσουν τα σπίτια, την παλιά αγορά, και τις γέφυρες του ποταμιού. Η Βέροια στέναζε…’’
Είναι ο χρόνος που γράφει το βιβλίο τής ζωής του καθενός μας, το οποίο όσο και να διαβάζεται, όσο και να ανατρέχουμε στις σκονισμένες σελίδες του, πάντα αυτό κρατά κρυφές και μυστικές παραγράφους που μας ξαφνιάζουν και μας τρελαίνουν, που φέρνουν τα πάνω κάτω στην καθημερινότητά μας. πρώτες 100 σελίδες του βιβλίου
'' Πιο πολύ με Επιτάφιο έμοιαζε η Ανάσταση εκείνη τη χρονιά του 1943… '' σελ. 263
'' Την πατρίδα μ΄ έχασα, έκλαψα και πόνεσα '' σελ. 83
'' Κρεμασμένοι απ΄ τα τσιγκέλια του χρόνου μπήκε βιαστικά ο χειμώνας, κόβοντας γρήγορα τις ελπίδες για ένα φθινοπωριάτικο καλοκαίρι. Η ιστορική πόλη βυθιζόταν ολοένα και περισσότερο στα τερτίπια των ανέμων, η βροχή έπεφτε αργά, βασανιστικά, ασταμάτητα… Στις παράγκες οι πρόσφυγες δεν ήξεραν πως να εμποδίσουν τον αέρα και τον κρύο δυνάστη. Έψαχναν όλοι για ξύλα, έκοβαν στα κρυφά καλλωπιστικά δέντρα τις νύχτες, αδιαφορώντας για την απαγόρευση, άλλοι τραβούσαν για το Βέρμιο να φέρουν κούτσουρα, να ανάψουν τα τζάκια, να γίνει θράκα, να ζεσταθούν. Επέστρεφαν κατάκοποι κι αναμαλλιασμένοι και έπεφταν στα ντιβάνια να ξαποστάσουν '' σελ. 289
'' Τι αδιάβαστο βιβλίο είναι αυτή η ζωή και πως μας τα φέρνει τόσο απρόσμενα και τόσο ξαφνικά! Ποιο αόρατο χέρι κουνά τα νήματα της δικής μας ζωής κι εμείς τραμπαλιζόμαστε από δω κι από κει σαν μαριονέτες; '' Σελ. 375
'' Πόσο μπορεί να προσέξει ο άνθρωπος – ακόμη κι αν αντιστέκεται στα ντουζένια του – όταν άλλες δυνάμεις, αυτές της φύσης και πιο πολύ τω ανθρώπων, έχουν συμφωνήσει μυστικά για το κακό; Πως αποφεύγει τις κακοτοπιές και τα δόκανα που στήνουν οι άλλοι; Πως αντιμετωπίζεται τούτη η μύχια δύναμη αυτοκαταστροφής που βρίσκεται κρυμμένη στα κιτάπια της ψυχής και περιμένει υπομονετικά να ξεδιπλωθεί και να σκορπίσει τα πάντα; '' σελ. 409
...Χαριτολογώντας , σας έχω διαβάσει όλο το βιβλίο τού Φώτη Σιμόπουλου ‘’ Κάπου στην Κεντρική Μακεδονία’’, των 495 σελίδων, με 26 κεφάλαια και 10 δροσερές πηγές κατονομασμένες, άντλησης ή διασταυρώνοντας στοιχεία, πληροφορίες, ευχαριστώντας τις πηγές, κυρία Αναστασία Καρατζόγλου, κυρίους Μαρμαρά Μιχάλη, Πολυχρονιάδη Θεόδωρο, Βέρρο Αντώνη.
Χαρακτηριστικά στοιχεία που διασχίζουν και οραματίζουν το βιβλίο, το θεμελιώνουν κι αναπνέει νόστιμα, δαιδαλώδη, ευαίσθητα, εμπνευσμένα, αγαπησιάρικα, όλα δεξιοτήτων αναφωνήματα, που με οδήγησαν γερά στο τιμόνι, διανύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα κάθε σελίδας, που αγάπησα. Ας αναφερθούμε σ΄ αυτά, αφού επισημάνθηκαν, αφού πολέμησαν, τραγούδησαν, ερωτεύτηκαν καμπίσια και βουνίσια,  αληθινά, θέλοντας και μη, μαζί μου:
α) Λέξεις, λέξεις, λέξεις… Λεξιλόγιο ιστορικών χρόνων του βιβλίου, από το 1912 έως το 1964, χρωματίζοντας και κινηματογραφώντας εποχές εκείνων των καιρών, στο σύνολο 129 παλαιές λέξεις ντοπιολαλιάς, που εύστοχα στο τέλος κάθε σελίδας δίνεται η ερμηνεία τους στη νεοελληνική γλώσσα.
Μπουντουβάγιες = Αυλάκια με μη πόσιμο νερό από αυλή σε αυλή, Κασκαρίκες = Φάρσες, Μπιστικός = Μισθωτός τσοπάνος, Μουστερήδες = Υποψήφιοι, Αντράλα = Ζάλη, Ξαστοχησμένος = Χαμένος, εκτός πραγματικότητας, Κυρατζής = Καβαλάρης που μεταφέρει αγαθά, Οι Γλαβανές = Τα σιδερένια ρολά, Αστόησες= Ξέχασες, λησμόνησες, Κεσάτια = Αναδουλειές Πεσκήρια = Πετσέτες, Φτιάκα = Αυτός που έχει μεγάλα αυτιά, Ταρατατζούμ = Τυμπανοκρουσίες, Ντασματζίδικο = Υφασματοπωλείο, Δεν είναι για λείσιμο = Δεν είναι να λέγεται, Πατλάτισε = Δεν αντέχει άλλο και άλλες κι άλλες, 129 σύνολο στις αφηγήσεις!!!
β) Μας αποκαλύπτει ο συγγραφέας πως το 30% των γεγονότων είναι πραγματικότητα και το 70% μυθοπλασία, που αν το δήλωνε και γραπτά, υποψιάζομαι πως δεν θα άλλαζαν οι γνώμες αναγνωστών σε προσλήψεις ύφους, περιεχόμενου, θεμάτων, διαφοροποιώντας κάτι ή ακυρώνοντας κάτι στο βιβλίο.
γ) Στο βιβλίο έχουμε, πάνω κάτω, δύο δεκάδες αναφορές στο όρος Βέρμιο, τρεις με τέσσερις ματιές στη Νάουσα, υποδεικνύοντας το γεωγραφικό δέσιμο των ηρώων με την Ημαθία, όπου όλα εξελίσσονται.
δ) Δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές, συμπρωταγωνιστές υπάρχουν! Εικοσάδες ονομάτων, δεκάδες ονοματεπώνυμα περνούν ξαναπερνούν στις σελίδες του βιβλίου, που δυσκολεύουν, διακριτικά θα έλεγα, τους αναγνώστες στη μνήμη.
ε) Σε ένα σημείο του βιβλίου υποκρύπτεται, ηθελημένα, άθελα ή ο δαίμων του τυπογραφείου, δεν αλλάζει η ιστορία έτσι κι αλλιώς, θα κυνηγάει πάντα τις αμαρτίες μας - στην απελευθέρωση της Βέροιας από τους Γερμανούς, με κατακόκκινες σημαίες και πανό να γεμίζουν πλατείες, δρόμοι, σοκάκια, να κατακλύζεται η πόλη και να αποσιωπάτε το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, να μην αναγράφεται, να μην αναφέρεται!
στ) Παρά την ανδρική κυριαρχία στα κεφάλαια του βιβλίου, γυναικεία ονόματα νυχθημερόν μπαινοβγαίνουν στις σελίδες και τις παραγράφους, έρχονται και πάνε σαν αγέρα που περνά και δεν τον πιάνεις.
ζ. Τέσσερα χρόνια πήρε να γραφτεί '' Κάπου στην Κεντρική Μακεδονία '' από τον συγγραφέα, μου το εκμυστηρεύθηκε, τέσσερις μέρες πήρε να το διαβάσω, τέσσερις φορές το ξαναδιάβασα, τέσσερες φορές το νυμφεύθηκα!!!
‘’ Κάπου στην Κεντρική Μακεδονία ‘’ του Φώτη Σιμόπουλου, αξιαγάπητο βιβλίο, γραφή γλαφυρότητας, ασύλληπτης ζωγραφικής απεικόνιση, σπουδαίας μουσικής αποκάλυψη, τρανταχτή ικανότητα, βαθύς θησαυρός αρχείου συναισθημάτων, ένα εργαλείο γλώσσας και ύφους πανελλαδικά εορταστικός ωφέλιμα λόγος ανάγνωσης, εμπλουτισμένος φιλοσοφιών, μύθων, ροής υπάκουης κανόνων, σε ένα εξαιρετικό εργοτάξιο του συγγραφέα, ένα βιβλίο αξιών να διαβαστεί ως γλωσσική επάρκεια και ποίηση, όπως η ποίηση του Κ.Π. Καβάφη, η ενθρονισμένη στο στοχασμό, στην ιστορία, στο ερωτικό ζητούμενο χρόνου μηδέν, απελευθερωτικά!

1 Απριλίου 2025 –  31 Μαΐου 2025,

Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας,

Έλλης 8, ΒΕΡΟΙΑ, Τ 2331024494

Εγκαίνια: Δευτέρα 31 Μαρτίου 2025, 6 το απόγευμα

Διάρκεια: 01/04/25– 31/05/25

Είσοδος ελεύθερη

Πότε ήταν η τελευταία φορά που διαβάσατε ένα άρθρο μέχρι τέλους; Πόσες φορές έχετε μοιραστεί συνδέσμους χωρίς πρώτα να τους ανοίξετε; Πώς μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις ψευδείς ειδήσεις και την παραπληροφόρηση; Πώς μπορούμε να ελέγξουμε αν οι πληροφορίες είναι ακριβείς; Πώς πρέπει να μιλάμε σε ανθρώπους που πιστεύουν σε συνωμοσίες;

Η ψηφιακή κυριαρχία και η εκπαίδευση στα Μέσα Επικοινωνίας είναι ζωτικής σημασίας για τη διάσωση της δημοκρατίας, του πλουραλισμού και της ποικιλομορφίας. Σε μια εποχή που οι αυταρχικές δυνάμεις στην Ευρώπη αποκτούν όλο και περισσότερη επιρροή, το τοπίο των μέσων ενημέρωσης είναι αβέβαιο, η προώθηση της εκπαίδευσης στα μέσα επικοινωνίας αποκτά βαρύνουσα σημασία.

Βασικός στόχος του προγράμματος «Fakeless» είναι η βελτίωση της συνειδητής χρήσης των ειδήσεων και των Μέσων Ενημέρωσης από ανθρώπους όλων των γενεών. Κάθε απρόσεκτο κλικ μειώνει την «ανοσία» σας στην παραπληροφόρηση.

Για να διαπιστώσετε πόσο καλά μπορείτε να πλοηγηθείτε στον κόσμο της πληροφορίας, επισκεφθείτε την έκθεσή μας και δοκιμάστε τις ικανότητές σας με τα online παιχνίδια μας.Το «Fakeless» σας βοηθά να βρείτε απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα για να αποκτήσετε «ανοσία» στην παραπληροφόρηση.

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν ξεναγήσεις, εργαστήρια, επισκέψεις σχολικών τάξεων και συζητήσεις.

Το πρόγραμμα «Fakeless» υλοποιείται από το Goethe-Institut σε συνεργασία με τον οργανισμό Kunsht (Ουκρανία).

Ευχαριστούμε τους συνεργάτες: Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, CivilSocietyCooperation, Maltida.esκαι TacticalTech, με τους οποίους δημιουργήσαμε ορισμένα μέρη του προγράμματος «Fakeless».

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τη Δευτέρα 31 Μαρτίου, στις 6 το απόγευμα,στην αίθουσα εκδηλώσεων της βιβλιοθήκης, θα χαρούμε να σας δούμε, στην τελετή εγκαινίων της έκθεσης Fakeless.

Θα μιλήσουν οι:

Γιώργος Παπαπροδρόμου, Αντιστράτηγος ε.α. (ΕΛ.ΑΣ) - Δικαστικός Γραφολόγος- Πτυχιούχος Νομικής ΑΠΘ

Πρώην Διευθυντής Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ΑΕΑ

Νικολέττα Σταθοπούλου, Διευθύντρια Τομέα Πληροφόρησης & Bιβλιοθήκης του Goethe-InstitutAthen

Οι οποίοι θα συνομιλήσουν με το κοινό και θα απαντήσουν στις ερωτήσεις σας.

Μην αφήσετε την παραπληροφόρηση να διαμορφώνει τον κόσμο σας! Ελάτε στην έκθεση “Fakeless” και ανακαλύψτε πώς να προστατεύσετε τον εαυτό σας και τα παιδιά σας από τις παγίδες της ψηφιακής εποχής.

Η γνώση είναι δύναμη – αποκτήστε την!

Το ΔΣ του συλλόγου Μ.Α.μ.Α βρέθηκε στο τουρνουά “Lift for life”, που διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία για έβδομη χρονιά από το Τμήμα Άρσης Βαρών του Α.Σ ΑΡΗΣ και υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών στη μνήμη του αδικοχαμένου θύματος οπαδικής βίας Άλκη Καμπανού, του ΑΛΚΗ ΜΑΣ .

Οι αγώνες είχαν ξεχωριστό ενδιαφέρον αλλά και η απονομή των μεταλλίων που έγινε στο Μουσείο του ΑΡΗ ,όπου ταξιδέψαμε σε σπουδαίες στιγμές του ελληνικού μπάσκετ. Μας συγκίνησαν ιδιαίτερα οι αθλητές του Παναθηναϊκού που στο μπλουζάκι τους έγραφε το μήνυμα «Δεν ξεχνώ» και την ημερομηνία 1-2-2022 που δολοφονήθηκε ο Άλκης Καμπανός.

Και φέτος η διοργάνωση είχε φιλανθρωπικό χαρακτήρα όπου τα έσοδα διατέθηκαν για τους σκοπούς και τις δράσεις του συλλόγου μας.

Δεν ξεχνάμε λοιπόν και ευχόμαστε ποτέ ξανά να μην υπάρξει θύμα οπαδικής βίας.

Με εκτίμηση

Το ΔΣ του συλλόγου.

Την Τετάρτη 26 Μαρτίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα παλαιό Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ στο χωριό Αρχάγγελος.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε: Χθές ἑόρτασε ἡ Ἐκκλησία μας τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου ἀπό τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ πού τήν ἐπισκέφθηκε γιά νά τῆς μεταφέρει τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς ἐπιλο­γῆς της ἀπό τόν Θεό νά γίνει αὐτή ἡ Μητέρα τοῦ Υἱοῦ του, τοῦ Σω­τῆ­ρος καί Λυτρωτοῦ τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν ἁμαρτία.

Χθές τιμήσαμε τήν Παναγία Παρ­θένο, πού μέ τήν ὑπακοή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἔγινε συνεργός στή σωτηρία μας. Καί σήμερα τι­μοῦ­με τόν πρωτεργάτη τοῦ Εὐαγ­γε­λι­σμοῦ, τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ, πού ἔφερε στή γῆ τό οὐράνιο μήνυμα.

Αὐτό τό μήνυμα ὅμως δέν εἶναι χαρ­μόσυνο μόνο γιά τήν Παναγία πού ἀξιώνεται αὐτή τή μεγάλη τι­μή, νά τήν διαλέξει δηλαδή ὁ Θεός ἀπό ὅλες τίς γυναῖκες τοῦ κό­σμου, ἀπό ὅλες τίς γυναῖκες ὅλων τῶν ἐποχῶν, ὡς τήν πιό χαριτωμένη ὡς πρός τίς ἀρε­τές της, ἀλλά εἶναι χαρμόσυνο μήνυμα γιά ὅλους μας. Γιατί τό μήνυμα τοῦ ἀρχαγ­γέ­λου Γαβριήλ εἶναι τό μήνυμα τῆς ἐκ­πληρώσεως τῆς ὑπο­σχέσεως τοῦ Θεοῦ πρός τούς πρω­το­πλάστους, πρός τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα.

Μπορεῖ ἡ παρακοή τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἐμμονή τους σ᾽ αὐ­τήν νά ἔκανε τήν τιμωρία τοῦ Θε­οῦ ἐπιβεβλημένη καί νά τούς ὁδή­γησε μακριά ἀπό τόν παρά­δει­σο τῆς Ἐδέμ πού εἶχε δημιουργή­σει Ἐκεῖ­νος γιά χάρη τους, ἀλλά αὐτή δέν σήμαινε  ὅτι ὁ Θεός τούς εἶχε ἐγ­­κα­ταλείψει στήν ἐξουσία τοῦ δια­βό­λου.

Μπορεῖ οἱ πρωτόπλα­στοι νά ἐξα­πατήθηκαν καί νά ἔπεσαν στήν πα­γίδα τοῦ δια­βό­λου, ὅμως ὁ Θεός ὑπο­σχέ­θηκε ὅτι ἡ ἰσχύς καί ἡ ἐξου­σία του ἐπί τῶν ἀνθρώπων θά ἦταν μόνο προσω­ρι­νή, γιατί θά ἐρχόταν αὐτός πού θά συνέτριβε τήν κε­φα­λή τοῦ πο­νη­ροῦ ὄφεως.

Αὐτή τήν ἐκπλήρωση τῆς ὑπο­σχέ­­­­σεως τοῦ Θεοῦ προανήγγειλε μέ τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, καί γι᾽ αὐ­τή του τή διακονία στό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας τόν τιμοῦμε σή­με­­ρα. Καί ἐάν τιμοῦμε καί εὐχα­ρι­στοῦμε κάθε ἄνθρωπο πού μᾶς φέρ­­νει μιά χαρμόσυνη εἴδηση, πό­σο περισσότερο πρέπει νά τιμοῦ­με καί νά εὐχαριστοῦμε τόν ἀρχάγ­γε­λο Γαβριήλ πού ἔφερε τήν πιό χαρ­μόσυνη εἴδηση πού ἀκούστηκε ποτέ στόν κόσμο, τήν εἴ­­δηση τῆς σω­τηρίας τοῦ ἀνθρω­πί­νου γένους.

Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι τό μή­νυ­μα τῆς σωτηρίας μας μεταφέρεται προ­­σω­πικά ἀπό τόν Γαβριήλ πρός τήν Παναγία. Θά μποροῦσε ὁ Θεός νά τήν εἶχε ἐνημερώσει μέ ἄλλο τρόπο, ὅπως ἐνημέρωσε στή συνέ­-χεια «κατ᾽ ὄναρ» τόν προστάτη της, τόν δίκαιο Ἰωσήφ. Ἐπιλέγει ὅμως νά στεί­λει ὁ Θεός τόν ἀρ­χάγ­γελό του, γιατί ἡ σωτηρία τῶν ἀν­θρώ­πων ἐντάσσεται μέσα στή δια­κονία τῶν ἁγίων ἀγγέλων, οἱ ὁ­ποῖοι εἶναι «λει­τουργικά πνεύ­μα­τα εἰς δια­­κο­νίαν ἀποστελλό­με­να διά τούς μέλ­λοντας κληρονο­μεῖν σω­τη­­ρί­αν», κατά τόν πρωτο­κο­ρυ­φαῖο ἀπό­στολο Παῦλο.

Καί οἱ ἄγγελοι ὄντως διακονοῦν στό ἔργο τῆς σω­τη­ρίας μας καί φροντίζουν μέ κά­θε τρόπο νά τήν ἐπιτύχουμε, ἀφε­νός γιατί γνωρί­ζουν ὅτι αὐτή εἶ­ναι καί ἡ ἐπιθυμία τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς, ὁ ὁποῖος «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι», καί ἀφετέρου για­­­τί θέλουν νά εἴμαστε μαζί τους, καί νά ἀπολαύσουμε καί ἐμεῖς τή χα­ρά καί τή μακαριότητα τῆς βα­σιλείας τοῦ Θεοῦ μέσα στήν ὁποία ζοῦν καί ἐκεῖνοι, καί νά μήν πα­ρα­μείνουμε δέσμιοι τοῦ διαβό­λου, τόν ὁποῖο εἶδαν νά πέφτει καί νά κρημνίζεται ἐξαιτίας τοῦ ἐγωι­σμοῦ του ἀπό τήν τάξη τῶν ἀγγέ­λων στήν τάξη τῶν σκοτεινῶν πνευ­­μάτων.

Τιμώντας, λοιπόν, καί ἐμεῖς σή­με­ρα τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ, πού ἔφερε στόν κόσμο τό χαρμόσυνο μή­νυμα τῆς σωτηρίας μας διά τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἄς θελή­σου­με νά φρο­ντί­σου­με καί ἐμεῖς μέ κάθε τρόπο γιά τή σωτηρία. Ἄς φροντίσουμε, χω­ρίς νά τό ἀναβάλ­λουμε, μέ τήν πρό­­φαση ὅτι ἔχουμε καιρό μπρο­στά μας νά ἀσχολη­θοῦ­με μέ αὐτή, διότι, ὅπως λέγει καί πάλι ὁ ἀπό­στολος Παῦλος, «ἰδού νῦν και­ρός εὐ­πρόσδεκτος, ἰδού νῦν ἡμέ­ρα σωτηρίας». Ἄς φρο­ντίσουμε γιά τή σω­τηρία μας μιμούμενοι δύο χα­ρα­­κτηριστικά τῶν ἁγίων ἀγγέ­λων: τήν ὑπακοή καί τή λατρεία.

Ἡ ὑπακοή στόν Θεό εἶναι αὐτή πού μᾶς συνδέει μαζί του καί δέν ἀφή­νει τόν διάβολο νά κλέ­ψει τή ψυχή μας καί νά τήν καταστή­σει ὑποχείριό του.

Καί ἀκόμη, ὅσο περισσότερο χρό­νο ἀφιε­ρώνουμε στή λατρεία τοῦ Θεοῦ, στήν προσευχή, στή συμμε­τοχή μας στίς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Ἐκ­κλησίας μας, τόσο περισ­σό­τερο αὐ­ξάνει μέσα μας ἡ ἀγά­πη τοῦ Θεοῦ καί τόσο πιό εὔ­κολη μᾶς φαί­νεται ἡ ὑπα­κοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πού εἶ­ναι καί ἡ μόνη ἀσφα­λής ὁδός γιά τή σωτη­ρία μας.

Ἄς ἐκμεταλλευθοῦμε τίς πολλές λατρευτικές εὐ­και­ρίες πού μᾶς προσ­φέρει ἡ Ἐκ­κλησία μας, ἰδιαι­τέ­­ρως αὐτή τήν περίοδο, ὥστε νά λαμβάνουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί νά προοδεύουμε πνευ­­ματικά ἐργα­ζό­μενοι γιά τή σωτηρία μας, τό χαρμόσυνο μή­νυμα τῆς ὁποίας μετέ­φερε κατά τή χθεσινή μεγάλη ἑορτή τοῦ Εὐαγ­γελισμοῦ τῆς Θεο­τό­κου ὁ ἑορτα­ζό­μενος σήμερα ἀρ­χάγ­­γελος Γα­βρι­ήλ.

Άρθρο του Αν. Γενικού Γραμματέα της Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας και Βουλευτή Ημαθίας, Τάσου Μπαρτζώκα, φιλοξένησε η αθηναϊκή εφημερίδα Παρασκήνιο στην εβδομαδιαία της έκδοση το Σάββατο, 22 Μαρτίου 2025.

Στο άρθρο του, ο Τάσος Μπαρτζώκας αναδεικνύει τη σημασία της περιφερειακής ανάπτυξης μέσω της δημιουργίας πανεπιστημιακών δομών εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων, στο πλαίσιο της ψήφισης του νόμου για τα Μη Κρατικά Πανεπιστήμια.

Επισημαίνει ότι η Ελλάδα έχει πλέον την ευκαιρία να εξελιχθεί σε διεθνή εκπαιδευτικό κόμβο, προσελκύοντας επενδύσεις και φοιτητές, με την ελληνική περιφέρεια να βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της αλλαγής.

Ο Βουλευτής Ημαθίας υπογραμμίζει ότι η συγκέντρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στα μεγάλα αστικά κέντρα, σε συνδυασμό με τη φυγή Ελλήνων φοιτητών στο εξωτερικό, έχει στερήσει από την περιφέρεια πολύτιμες ευκαιρίες ανάπτυξης. Η έλευση διεθνών πανεπιστημίων και η δημιουργία νέων εκπαιδευτικών δομών μπορούν να αντιστρέψουν αυτή την τάση, ενισχύοντας την τοπική οικονομία και δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ημαθίας και της Μακεδονίας συνολικά, ως περιοχών που μπορούν να προσελκύσουν ακαδημαϊκές επενδύσεις. Όπως αναφέρει, οι αρχαιολογικοί χώροι, όπως η Βεργίνα, μπορούν να φιλοξενήσουν εξειδικευμένα προγράμματα αρχαιολογίας και πολιτιστικής διαχείρισης, ενώ τα οινοποιεία της Νάουσας αποτελούν το ιδανικό περιβάλλον για πανεπιστημιακές σπουδές στον τομέα της οινολογίας, συνδυάζοντας θεωρητική κατάρτιση με πρακτική εκπαίδευση.

Ο Τάσος Μπαρτζώκας, παραμένοντας πιστός στο όραμά του για την Ημαθία, εκφράζει την πεποίθησή του ότι η περιοχή μπορεί να πρωταγωνιστήσει στη νέα εποχή της ανώτατης εκπαίδευσης, αξιοποιώντας τη μοναδική της ιστορία, τον πολιτισμό και την παράδοσή της.

Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά: «Η Ελλάδα θα μετατραπεί σε έναν πραγματικό εκπαιδευτικό κόμβο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, με την περιφέρεια να βρίσκεται στην καρδιά αυτής της μεταμόρφωσης».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του άρθρου:

Το στοίχημα της περιφερειακής ανάπτυξης μέσω των Μη Κρατικών πανεπιστημίων

Η ψήφιση του νόμου για τα Μη Κρατικά πανεπιστήμια δημιούργησε ένα νέο τοπίο στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση. Η Ελλάδα έχει πλέον την ευκαιρία να εξελιχθεί σε διεθνή κόμβο εκπαίδευσης, προσελκύοντας επενδύσεις και φοιτητές. Το μεγάλο στοίχημα, ωστόσο, είναι η περιφερειακή ανάπτυξη μέσα από τη δημιουργία πανεπιστημιακών δομών εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων.

Για χρόνια, η συγκέντρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και η φυγή Ελλήνων φοιτητών στο εξωτερικό στερούσε από την περιφέρεια ευκαιρίες ανάπτυξης. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, περίπου 40.000 Έλληνες φοιτητές σπουδάζουν στο εξωτερικό, δαπανώντας 1,2 δισ. ευρώ ετησίως σε δίδακτρα και διαβίωση. Η εισροή διεθνών πανεπιστημίων και η δημιουργία νέων δομών μπορεί να ανατρέψει αυτή την τάση, ενισχύοντας την οικονομία της περιφέρειας.

Η Ελλάδα διαθέτει μοναδικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορούν να αξιοποιηθούν από τα Μη Κρατικά πανεπιστήμια. Οι αρχαιολογικοί χώροι όπως η Βεργίνα, η Δήλος και οι Δελφοί προσφέρουν το ιδανικό περιβάλλον για σπουδές στην αρχαιολογία και την πολιτιστική διαχείριση. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές, οι οποίες συνεχίζονται σε πολλά σημεία της χώρας, μπορούν να αποτελέσουν εργαστήρια πρακτικής εξάσκησης για φοιτητές και ερευνητές. Παράλληλα, τα αρχαία θέατρα, από την Επίδαυρο έως τη Δωδώνη, προσφέρουν ανεκτίμητες ευκαιρίες για σπουδές θεατρολογίας και παραστατικών τεχνών.

Η Μακεδονία, η Ήπειρος και η Κρήτη αποτελούν κέντρα μελέτης της παραδοσιακής μουσικής και λαογραφίας, που θα μπορούσαν να προσελκύσουν πανεπιστήμια όπως το Berklee College of Music. Στον τομέα των φυσικών επιστημών, περιοχές όπως η Νάουσα, η Νεμέα και η Σαντορίνη θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν προγράμματα οινολογίας συνδυάζοντας θεωρητική κατάρτιση με πρακτική εκπαίδευση στα τοπικά οινοποιεία, συνεργαζόμενες με κορυφαία ευρωπαϊκά πανεπιστήμια από τη Γαλλία και την Ιταλία.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα διεθνούς ακαδημαϊκής παρουσίας είναι το Villa I Tatti, το ερευνητικό κέντρο του Harvard στην Ιταλία, που συνδυάζει τη μελέτη της Αναγέννησης με την αξιοποίηση ενός ιστορικού χώρου. Αυτό το μοντέλο μπορεί να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα, σε τομείς όπως η αρχαιολογία, η ιστορία της τέχνης και η πολιτιστική διαχείριση.

Η ανάπτυξη των Μη Κρατικών πανεπιστημίων δεν αφορά μόνο την εκπαίδευση. Πρόκειται για μια συνολική οικονομική και κοινωνική επένδυση, γιατί αυτό που συζητάμε είναι ο εκπαιδευτικός τουρισμός. Οι φοιτητές και οι ερευνητές που θα έρθουν από το εξωτερικό θα ενισχύσουν την τοπική αγορά, ενώ τα πανεπιστήμια θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και θα τονώσουν την καινοτομία. Έτσι, η περιφέρεια μπορεί να αναδειχθεί ως προορισμός εκπαιδευτικού τουρισμού, προσελκύοντας φοιτητές για θερινά μαθήματα, προγράμματα εξειδίκευσης και σεμινάρια.

Άλλωστε, είναι πιο εύκολο να δημιουργηθούν σύγχρονες πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις στην επαρχία, λόγω χαμηλότερου κόστους γης και ανάπτυξης. Μη  ξεχνάμε ότι η Ελλάδα πλέον διαθέτει υποδομές, καλό οδικό δίκτυο και αεροδρόμια σχεδόν σε όλη τη χώρα, επιτρέποντας την εύκολη πρόσβαση από τα μεγάλα αστικά κέντρα.

Το στοίχημα, όμως, δεν θα κερδηθεί από μόνο του. Η ελληνική περιφέρεια πρέπει να διεκδικήσει τη θέση της στον ακαδημαϊκό χάρτη, αξιοποιώντας τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και προσελκύοντας πανεπιστήμια που θα επενδύσουν στην τοπική ανάπτυξη. Αλλά και η κυβέρνηση οφείλει να δώσει τα κατάλληλα κίνητρα, ώστε τα νέα Μη Κρατικά πανεπιστήμια να επιλέξουν την επαρχία ως έδρα τους. Μόνο έτσι η Ελλάδα θα μετατραπεί σε έναν πραγματικό εκπαιδευτικό κόμβο της ΝΑ Ευρώπης, με την περιφέρεια να βρίσκεται στην καρδιά αυτής της μεταμόρφωσης.

Τo βράδυ της Τρίτης, 25ης Μαρτίου, η Χριστιανική Ένωση Βεροίας διοργάνωσε εκδήλωση για τον εορτασμό της εθνικοθρησκευτικής εορτής και παρουσίασε το θεατρικό έργο «Ο Γέρος του Μωριά», αφιερωμένο στη ζωή και τη δράση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος στον χαιρετισμό του συνεχάρη τους διοργανωτές και ανέφερε: Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεο­τόκου σήμερα γιά ὅλους τούς Ὀρθοδόξους, ἀλλά γιά μᾶς τούς Ἕλληνες ἡ ἑορτή εἶναι διπλῆ. Γιατί μαζί μέ τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεο­τόκου ἑορτάζουμε καί τόν εὐαγγε­λισμό τοῦ Ἔθνους μας, τήν ἔναρξη τῆς ἐπαναστάσεως τῶν πατέρων μας ἐναντίον τῶν Τούρκων πού καταδυνάστευαν τήν πατρίδα μας γιά πέντε σχεδόν αἰῶνες καί δέν μᾶς ἄφηναν νά λατρεύουμε ἐλεύ­θερα τόν Χριστό καί τήν Παναγία Μητέρα του ἀλλά καί νά μαθαί­νουμε τήν ἑλληνική γλώσσα καί τήν ἱστορία τοῦ Γένους μας.

Στόν ἀγώνα πού ξεκίνησαν οἱ πρό­γονοί μας ἀπό τό μοναστήρι τῆς Ἁγίας Λαύρας μέ τήν εὐλογία τοῦ ἡρωικοῦ ἐπισκόπου τῶν Πα­λαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ, ἀγωνί­σθη­καν πολλοί, ὅλοι οἱ Ἕλληνες, θά μπορούσαμε νά ποῦμε, ὁ καθέ­νας μέ τόν δικό του τρόπο. Ὑπῆρ­ξαν ὅμως καί κάποιοι, ἀρκετοί, πού πρωταγωνίστησαν καί διακρίθη­καν στόν μεγάλο καί δύσκολο ἀγώ­να «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευ­θερία».

Ἕνας ἀπό αὐτούς ἦταν καί ὁ σπου­δαῖος καί χαρισματικός ἀγω­νι­στής καί στρατηγός τῆς Ἑλλη­νικῆς Ἐπαναστάσεως ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ὁ «Γέρος τοῦ Μω­ριᾶ», πού τόσο ὡραῖα μᾶς παρου­σιάσατε ἀπόψε στή θεατρική σας παράσταση, πού συνοδεύσατε μέ ἐπίκαιρα ἑορταστικά τραγούδια.

Γι᾽ αὐτό καί θά ἤθελα νά συγχαρῶ ἰδιαιτέρως ὅλους τούς συντελεστές τῆς ἑορταστικῆς αὐτῆς ἐκδηλώ­σεως καί γιά τήν πρωτοβουλία καί γιά τόν κόπο καί γιά τά σημα­ντικά μηνύματα πού μᾶς μεταφέρατε ἀπό τή ζωή τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἥρωα τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, ὁ ὁποῖος δέν διέθετε μόνο γιά γεν­ναία καί ἡρωική ψυχή ἀλλά καί μία ψυχή γεμάτη ἀπό πίστη στόν Χριστό, πίστη στήν Ὑπεραγία Θεο­τόκο, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας.

Γιατί δέν θά πρέπει νά τό ξεχνᾶμε, ὅσο καί ἐάν πολλοί θέλουν νά μᾶς κάνουν νά τό ξεχάσουμε, θέλουν, ἄν δέν τό ἔχουν κάνει ἤδη, νά τό διαγράψουν ἀπό τά βιβλία τῆς ἱστορίας μας· θέλουν νά ξεχάσουμε τή σημασία πού εἶχε ἡ πίστη καί ἡ Ἐκκλησία στή διατήρηση τῆς ἑλ­λη­νικῆς συνειδήσεως καί τοῦ πό­θου γιά τήν ἐλευθερία, ἀλλά καί γιά τήν ἑλληνική ἐπανάσταση.

Ὅ,τι καί ἐάν λέγουν κάποιοι σχε­τικά μέ τόν τόπο καί τόν χρόνο τῆς ἐνάρξεως τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, κανείς δέν μπορεῖ νά ἀμφι­σβητήσει ὅτι ἡ εὐλογία πού ἔλαβαν οἱ ὁπλαρχηγοί ἀπό τόν Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανῶν ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ εἶχε καί πρακτικό καί συμβολικό χαρακτή­ρα καί ἔστελνε τό μήνυμα τῆς ἑνό­τητος, ὑπό τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, στόν δίκαιο ἀγώνα τῶν Ἑλλήνων, ὁ ὁποῖος θά ἦταν μέ τή χάρη τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ νικηφόρος.

Ἀναφερόμενος ὁ Θεόδωρος Κολο­κοτρώνης στά Ἀπομνημονεύματά του στίς προετοιμασίες πού γινό­ταν στήν Καλαμάτα καί στίς γύρω περιοχές λίγο πρίν ἀπό τήν ἔναρξη τῆς Ἐπαναστάσεως, γράφει: «τούς ἔλεγα νά εἶναι ἕτοιμοι τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ».

Αὐτή ἡ φράση εἶναι ἡ ἀπάντηση σέ ἐκείνους πού ἀμφισβητοῦν ὅτι οἱ ἀγωνιστές τοῦ 1821 εἶχαν καθο­ρίσει ὡς ἡμέρα ἐνάρξεως τῆς ἐπα­ναστάσεως τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγε­λισμοῦ, τή μεγάλη αὐτή ἑορτή τῆς χριστιανοσύνης.

Ἡ πίστη στόν Θεό ἀλλά καί στήν ἐπιτυχία τῆς ἐπαναστάσεως πού ξεκι­νοῦσαν οἱ Ἕλληνες, χωρίς νά ἔχουν τά ἀπαραίτητα μέσα  ἀπέναντι στόν πάνοπλο στρατό τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας, ἦταν ἀπό τά χαρακτηριστικά τοῦ Γέρου τοῦ Μωριᾶ.

Ἔτσι σκεφτόταν καί ἔτσι ἀντιμε­τώ­πιζε τήν Ἐπανάσταση ὁ γεν­ναῖ­ος αὐτός ἀρχιστράτηγος τοῦ ἀγώ­να, πού δέν στήριζε τήν ἐπιτυχία του στά ὅπλα καί στά χρήματα, ἀλλά στή δύναμη τῆς ψυχῆς καί στήν πίστη στόν Θεό.

Ἡ πίστη του εἶναι διάχυτη καί στά Ἀπομνημονεύματά του. Συχνά χρο­νολογεῖ τά γεγονότα ἀναφέρο­ντας τό ὄνομα τοῦ ἁγίου πού ἑόρ­ταζε, καί ἀκόμη δέν εἶναι λίγες οἱ φορές πού μνημονεύει ἐπισκέψεις του σέ μοναστήρια καί προσκυνή­ματα καί ἐκφράζει τήν πίστη του στά θαύματα.

Ὅταν ἦρθε στήν Πελοπόννησο ἀπό τή Ζάκυνθο, τόν Ἰανουάριο τοῦ 1821, γιά νά ξεκινήσει τήν ἐπα­νάσταση, ἄρχισε τό ἔργο του μέ προσευχή. Διηγεῖται ὁ ἴδιος:

«Ἦταν μιά ἐκκλησία εἰς τόν δρό­μον, ἡ Παναγία στό Χρυσοβίτσι … Σίμωσα, ἔδεσα τό ἄλογό μου σ’ ἕνα δένδρο, μπῆκα μέσα καί γονάτισα. Παναγιά μου, εἶπα ἀπ’ τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου, καί τά μάτια μου δάκρυσαν. Παναγιά μου, βοήθησε καί τούτη τή φορά τούς Ἕλληνες νά ψυχωθοῦν. Ἔκανα τόν Σταυρό μου, ἀσπάσθηκα τήν εἰκόνα της, βγῆκα ἀπό τό ἐκκλησάκι, πήδηξα στό ἄλογό μου κι ἔφυγα. Σέ λίγο μπροστά μου ξεπετάγονταν ὀκτώ ἀρματωμένοι, ὁ ἐξάδελφός μου ὁ Ἀντώνης Κολοκοτρώνης, καί ἑπτά ἀνήψια του. «Κανείς δέν εἶναι στήν Πιάνα», μοῦ εἶπε ὁ Ἀντώνης. «Οὔτε στήν Ἀλωνίσταινα. Εἶναι φευγά­τοι». «Ἄς μήν εἶναι κανείς» ἀπο­κρί­θηκα. «Ὁ τόπος σέ λίγο θά γεμί­σει παλλικάρια», ὅπως καί ἔγινε.

Ἡ πίστη του στόν Θεό τόν ἔκανε καί ἀνεξίκακο, ὅπως παρατηρεῖ ὁ Παναγιώτης Σοῦτσος, σέ τέτοιο σημεῖο μάλιστα, ὥστε ὄχι μόνο συγ­χώρησε ἀλλά καί φιλοξένησε, δειπνώντας στό ἴδιο τραπέζι μαζί του, αὐτόν πού εἶχε σκοτώσει τόν ἀδελφό του κατ᾽ ἐντολή τῶν Τούρ­κων. Μάλιστα ὅταν ἡ μητέρα του, κατάλαβε ἀπό τό ροῦχο τοῦ δολο­φονημένου παιδιοῦ της ποιός ἦταν αὐτός, μέ τόν ὁποῖο συνέ­τρωγε, ξέσπασε σέ κλάματα, ὁ Γέρος τοῦ Μωριᾶ τῆς εἶπε: «Σώπασε, μάνα, ἐγώ τόν συγχώρεσα καί αὐτό εἶναι τό καλύτερο μνημόσυνο γιά τόν ἀδελφό μου».

Καί ὅταν, μετά τό τέλος τῆς ἐπα­ναστάσεως, ὁ Κολοκοτρώνης κα­τη­γορήθηκε ἄδικα καί καταδικά­σθηκε σέ θάνατο, δέν διαμαρτυρή­θηκε. Μάλιστα τή στιγμή πού ἀκούσθηκε ἡ ἀπόφαση ὁ ἐξάδελ­φός του, πού ἦταν παρών, δάκρυσε, ἀλλά ὁ Κολοκοτρώνης, πού ἤξερε ὅτι ὅ,τι εἶχε κάνει τό εἶχε κάνει γιά τό καλό τοῦ Ἔθνους, γύρισε πρός τόν ἐξάδελφό του καί τοῦ εἶπε: «ξάδελφε, ντροπή!».

Αὐτός ὁ γενναῖος στρατηγός ὁμο­λογοῦσε παντοῦ καί πάντοτε τήν πίστη του στόν Θεό καί τόνιζε τή σημασία τῆς πίστεως στόν ἀγώνα γιά τήν ἐλευθερία τοῦ Γένους ἀπό τόν τουρκικό ζυγό. Τήν τόνισε μά­λιστα ἰδιαιτέρως καί στούς μαθη­τές Γυμνασίου, στούς ὁποίους τόν κάλεσαν νά ὁμιλήσει στίς 7 Ὀκτω­βρίου τοῦ 1838, λέγοντας ὅτι, ὅπως ὁ Χριστός δέν ἐπέλεξε σοφούς ὡς μαθητές του ἀλλά ἁπλούς καί τα­πει­νούς χωρικούς καί ψαράδες καί αὐτοί μέ τή βοήθεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατόρθωσαν ὄχι μόνο νά διδάξουν τήν πίστη ἀλλά καί νά τήν στερεώσουν, ὥστε νά παραμέ­νει μέχρι σήμερα, ἔτσι καί οἱ Ἕλλη­νες, ὅταν ἀποφάσισαν νά ἐπανα­στα­τήσουν ἐναντίον τοῦ κατα­κτη­τοῦ.

«… Ὅταν ἀποφασίσαμε νά κάμω­με τήν Ἐπανάσταση», λέγει ὁ Κο­λοκοτρώνης, «δέν ἐσυλλογισθή­κα­με οὔτε πόσοι εἴμεθα οὔτε πώς δέν ἔχουμε ἄρματα … ἀλλά ὡς μία βρο­χή ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας, καί ὅλοι, καί ὁ κλῆρος μας καί οἱ προεστοί καί οἱ καπεταναῖοι καί οἱ πεπαιδευμένοι καί οἱ ἔμποροι, μικροί καί μεγάλοι, ὅλοι ἐσυμφωνήσαμε εἰς αὐτόν τόν σκοπό καί ἐκάμαμε τήν Ἐπανά­σταση.

… Τόσον τρομάξαμε τούς Τούρ­κους, ὁπού ἄκουγαν Ἕλληνα καί ἔφευγαν χίλια μίλια μακρά. Ἑκα­τόν Ἕλληνες ἔβαζαν πέντε χιλιά­δες Τούρκους ἐμπρός, καί ἕνα καράβι μιάν ἁρμάδα».

Παράλληλα ὅμως ὁ Κολο­κοτρώ­νης τόνιζε καί τήν ἀναγκαιότητα τῆς ἑνότητος τῶν Ἑλλήνων καί τῆς μεταξύ τους ὁμονοίας. Γι᾽ αὐτό καί κλείνοντας τόν λόγο του συστήνει στούς μαθητές: «Εἰς ἐσᾶς μένει νά ἰσάσετε καί νά στολίσετε τόν τόπο, ὁπού ἡμεῖς ἐλευθερώ­σαμε· καί, διά νά γίνη τοῦτο, πρέπει νά ἔχετε ὡς θεμέλια τῆς πολιτείας τήν ὁμόνοια, τή θρησκεία … καί τήν φρόνιμον ἐλευθερία».

Στίς ἡμέρες μας ἀκοῦμε πολλά. Ἀκοῦμε διάφορες συστάσεις καί παροτρύνσεις γιά τό τί πρέπει νά κάνουμε καί γιά τό πῶς πρέπει νά συμβάλουμε στήν ἐξέλιξη καί τήν πρόοδο τῆς πατρίδας μας. Καί μπο­ρεῖ πολλές ἀπό αὐτές νά εἶναι καί χρήσιμες καί ὠφέλιμες καί σκόπι­μες. Ἀλλά θά πρέπει νά εἴμαστε προσεκτικοί καί νά ἐξετάζουμε σέ τί ἀκριβῶς μᾶς ὁδηγοῦν ὅλα αὐτά. Μᾶς ὁδηγοῦν σέ ἀληθινή πρόοδο ἤ μήπως μᾶς ὁδηγοῦν, μέ τό ἐπι­χείρημα μιᾶς δῆθεν σύγχρονης κοι­νωνίας, στήν ἀπομάκρυνση ἀπό τήν ἐθνική μας ταυτότητα, ἀπό τήν πίστη μας, ἀπό τίς παραδόσεις τοῦ Γένους μας, ἀπό τίς ἀρχές καί τίς ἀξίες, μέ βάση τίς ὁποῖες ἐπέζησε ὁ Ἑλληνισμός μέσα σέ τόσες δυσκο­λίες.

Ἄς ἔχουμε πάντοτε κατά νοῦν τά λόγια τοῦ μεγάλου ἥρωος τῆς Ἑλ­λη­νικῆς Ἐπαναστάσεως πού τιμή­σαμε ἀπόψε, γιατί ἰσχύουν καί σή­με­ρα καί στήν ἐποχή μας πού εἶναι τόσο κρίσιμη καί τόσο ταραγμένη. Ἄς ἐπιδιώκουμε πάντοτε νά ἔχου­με ὁμόνοια μεταξύ μας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καί τό θεμέλιο τῆς προ­όδου καί τῆς ἐπιτυχίας τῶν στόχων μας ὡς Ἔθνους. Καί ἄς διατηροῦμε μέσα μας ἀκλόνητη τήν πίστη στόν Θεό, γιατί χάρη σ᾽ αὐτή καί χάρη στή βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεο­τόκου εἴμαστε σήμερα ἐλεύθεροι καί μποροῦμε νά τιμοῦμε καί τήν Παναγία μας καί ὅσους ἀγωνίσθη­καν καί θυσιάσθηκαν γιά τήν ἐλευ­θερία μας.

Θερμά συγχαρητήρια στους μαθητές της ΣΤ΄ Τάξης του 7ου Δημοτικού Σχολείου Αλεξάνδρειας για την πρωτιά στον 9ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό με θέμα «Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ» τον οποίο διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Φίλων Οχυρού Ιστίμπεη σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις Π.Ε. και Δ.Ε. Σερρών, στην κατηγορία ταινία μικρού μήκους για τη «μάχη των οχυρών» με τίτλο: «ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΡΟΥΠΕΣΚΟ. ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ, ΔΕΝ  ΚΑΤΑΛΗΦΤΗΚΕ, ΔΕΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΣΤΗΚΕ»

Εξαίρουμε την προσπάθεια όλης της σχολικής κοινότητας, μαθητών, δασκάλων, Διευθυντή και  γονέων καθώς οι δράσεις αυτές μεταλαμπαδεύουν στους μαθητές τις αξίες της ελευθερίας και της αφοσίωσης.

Η Διευθύντρια Α/θμιας Εκπ/σης Ημαθίας

Ευθυμία Γώτη

Με μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων, ολοκληρώθηκε ο 2^ος Διαγωνισμός Φωτογραφίας που διοργάνωσε ο Δήμος Ηρωικής Πόλεως Νάουσας και η Αντιδημαρχία Πολιτισμού, στο πλαίσιο της Αποκριάς 2025 και του Δρώμενου «Γενίτσαροι και Μπούλες» με τίτλο: «Γενίτσαροι και Μπούλες – Μια πόλη, ένα δρώμενο – Εμπειρία ζωής».

Τις επόμενες ημέρες οι συμμετέχοντες θα ενημερωθούν για τα αποτελέσματα του διαγωνισμού, ενώ τα βραβεία και οι έπαινοι θα απονεμηθούν σε ειδική εκδήλωση που θα ανακοινωθεί από τον Δήμο Νάουσας.

Συγχαίρω τις μαθήτριες του 5ου Δημοτικού Σχολείου Βέροιας καθώς και την εκπαιδευτικό τους και διοργανώτρια της δράσης, Ειρήνη Μουταφίδου για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό "ΘΕΛΩ – ΕΛΠΙΖΩ – ΜΠΟΡΩ" της Ελληνικής Ομοσπονδίας Μοντέρνου Πένταθλου με το τραγούδι «Στο τέρμα θα ανταμώσουμε!». Ήταν μεγάλη μου τιμή που παραβρέθηκα και επέδωσα το βραβείο στις μαθήτριες:

Αικατερίνη Κασαμπαλή

Παναγιώτα Μιχαλοπούλου

Γεωργία Παπαευθυμίου

Φωτεινή Κουτόβα

Χριστίνα Μαυροπούλου

Ευθυμία-Μαρία Τουλκερίδου

Η βράβευσή τους αποτελεί αναγνώριση της αξίας της μάθησης, της δημιουργικότητας, της συμμετοχής, της επιμονής και της συνεργασίας. Η επιτυχία αυτή αποτελεί παράδειγμα για όλους μας και αποδεικνύει ότι η νέα γενιά μπορεί να κατακτήσει τους στόχους της με θέληση, ελπίδα και προσπάθεια.

Στο πλευρό των μαθητριών και του σχολείου βρέθηκαν η Πρόεδρος της Ένωσης Γονέων Δήμου Βέροιας και του 5ου Δημοτικού Σχολείου, Σοφία Καλτσίδου καθώς και οι γονείς των μαθητριών που διακρίθηκαν.

Εύχομαι ακόμα περισσότερες επιτυχίες στο μέλλον!

Η Διευθύντρια Α/θμιας Εκπ/σης Ημαθίας

Ευθυμία Γ. Γώτη